สวมในนุ่มคลุมหนานอกหลายชั้น
เพื่อป้องกันอากาศที่พาดผ่าน
หนาวต่อเนื่องเบื้องบนดลบันดาล
สั่นสะท้านสุมฟืนยืนผิงเตา

พับผ้าเหลือเสื้อเหน็บซ้อนเก็บตู้
ย่างฤดูร้อนแดดแสงแผดเผา
หยิบผ้าหลวมสวมใส่ใยบางเบา
ถอดแขวนเสาเปล่าเปลือยเรื่อยรับลม

รัดแนบเนื้อเสื้อยางแถมกางจ้อง
ฟ้าแลบร้องก้องทั่วกลัวขืนข่ม
เย็นหัวหดกดคางฝนพร่างพรม
คลี่ผ้าห่มดึงปกเอวอกนอน

สิ่งจำเป็นเห็นงามตามสภาพ
งานศพสาบเศร้าซ้ำสีดำด่อน
ฮอมปอยหลวงบวงบุญสีสุนทร
ร่าเริงฟ้อนอ่อนออกสีดอกลาย

มัวหม่นเทาเก่าจางงานห้างสวน
ถมไถพรวนโปะปะทะลุส่าย
ยามหดหู่อยู่เดียวเปลี่ยวใจกาย
ลงแหวกว่ายโผล่ผุดชุดชั้นใน

ปากป่าวโทษโอดโอยเร่งโหยหา
กาลเวลาพาร่างสร้างเงื่อนไข
เย็นแล้วร้อนร้อนเย็นย่อมเป็นไป
ถามทำไมให้เพลียสูญเสียตังค์

รพีกาญจน์