อันต้นเหตุแห่งทุกข์มีสุขเศร้า
ปัญญาเราเพียงพอต่อมิไหว
พลันสำเนียงเสียงพิณยินภายใน
ก็รู้ใช่ชี้ชวนควรห่างกัน

อยากจะเดินทางธรรมชำระจิต
มิใช่คิดเขียนกลอนแค่นอนฝัน
ปลงสังเวชวิญญาสารพัน
วอดวายวันปีใดไม่รู้เลย

ห่างกันแค่จิตฝันที่มันมาก
ธรรมะพรากทุกสิ่งที่จริงเผย
สดับฉ่ำคำคิดพินิจเปรย
ชื่นชอบเชยชวนชื่นร่มรื่นริน

ใคร่แสดงแจ้งธรรมนำสว่าง
ใดกระจ่างครรลองปองถวิล
จะอยู่เย็นเป็นสุขทุกชีวิน
ขอจบสิ้นแจ้งเจตน์เหตุนิพพาน

สิริวตี
 

 

พี่จ๋าอย่า งง วตีหลากอารมณ์ในวันเดียวคร้าาา อิอิ

ตอนนี้ยังไม่ว่างซ่อมให้น้าาาา เข้าวัดบ่อยเลยสงบๆ จะได้เป็นลิงเรียบร้อย

 ..... วตีไม่รับซ่อมใจสาวๆน่ะ อิอิ.....