เพราะรักคือปรานีมิมีสุด
เพราะรักคือผ่องผุดมิหลุดหาย
เพราะรักคือไว้เนื้อเชื่อใจกาย
เพราะรักคือมั่นหมายไม่บิดเบือน
เพราะรักคือแบ่งฝันปันดวงจิต
เพราะรักคือเปล่งประสิทธิ์กว่าใดหมือน
เพราะรักคือยิ้มกว้างที่ย่างเยือน
เพราะรักคือมิเลือนเลื่อนจากกัน
เพราะรักคือปุยเมฆเบาเย้าอากาศ
เพราะรักคือนักปราชญ์ผู้สร้างสรรค์
เพราะรักคือเพลงร่ำล้ำรำพัน
เพราะรักคือห้วงสวรรค์บันดาลงาม
เพราะรักคือความอบอุ่นละมุนละไม
เพราะรักคือโยงไยไร้คำถาม
เพราะรักคือไร้พจน์บทนิยาม
เพราะรักคือต่อความตามรอยกรรม
เพราะรักคือไมตรีฤดีเฝ้า
เพราะรักคือผ่อนเหงาเกลาระส่ำ
เพราะรักคือครรลองประคองทำ
เพราะรักคือค่าล้ำนำฤดี
เพราะรักคือความรักความศักดิ์สิทธิ์
เพราะรักคือพรหมลิขิตมิหลีกหนี
เพราะรักคือใยยางสร้างชีวี
เพราะรักคือหยาดมณีที่พิราม
สิริวตี
...กลอนบทนี้ได้แรงบันดาลใจจากการอ่านสำนวนหากรักเพียงของ ลุงsoul แต่อ่านแล้วรู้สึกเป็นรักปนเศร้า เลยลองคิดสำนวนความรักในอีกแง่มุมหนึ่งค่ะ...