ประกวดกลอนสุภาพ:  ประจำเดือน มิถุนายน
หัวข้อ "จูงมือร่วมกัน..จวบวันสุดท้าย"
ประพันธ์โดย : สิริวตี

สำนวนที่ ๑

มือนุ่มน้อยกลอยแก้วประคองจับ
ถนอมรับเริ่มเพียงไร้เดียงสา
สัมผัสนี้เพลิดเพลินเจริญอุรา
ทั้งวิญญาณ์ผูกพันนิรันดร

เมื่อมือต่อเติบกล้ามาคลานคล่อง
แล้วไวว่องจูงยืนเป็นพื้นสอน
ร่วมจับมั่นกันไปไม่คลายคลอน
อยากออดอ้อนแห่งใดไปด้วยกัน

จับแต่งตัวตระเตรียมโรงเรียนเริ่ม
พาประเดิมวันแรกคงแปลกขวัญ
พากันจูงมือเจ้าเข้าเรียนพลัน
สัมผัสนั้นหวั่นไหวจึงไม่มี

จูงมือเข้าร้านหนังสือซื้อไว้อ่าน
สร้างดวงมานปราชญ์คมสมศักดิ์ศรี
จับจูงทำกิจการเลือกงานดี
หมดหน้าที่แม่แล้วเจ้าแก้วใจ

แต่เพียงนั้นสัมผัสมิสิ้นสุด
ความรักอันพิสุทธิ์หยุดห้ามไหว
เจ้าจูงมือแม่เที่ยวเลาะเลี้ยวไป
ที่แห่งใดก็ถนอมพร้อมยอมเคียง

จับจูงใจด้วยแม่แลลูกรัก
มั่นสมัครกันไว้มิได้เกี่ยง
นิจนิรันดร์รักเริ่มแต่เดิมเพียง-
แค่ได้เลี้ยงมือขวัญจนวันตาย

สิริวตี
 

ประกวดกลอนสุภาพ:  ประจำเดือน มิถุนายน
หัวข้อ "จูงมือร่วมกัน..จวบวันสุดท้าย"
ประพันธ์โดย : ต้นตระกรานต์


เพราะเหตุใดจึงมาเจอเธอคนนี้
บอกฉันทีสวรรค์แต่งแกล้งเราไหม
ก่อนเคยโกรธเกลียดยิ่งกว่าสิ่งใด
มิเคยใกล้ร่วมเคียงเมียงมองเลย

เวลาผ่านนานวันมันเริ่มเปลี่ยน
จิตหมุนเวียนย้ำเตือนกว่าเพื่อนเอ๋ย
ความรู้สึกเริ่มแน่นหนักรักทรามเชย
หวังลงเอยเคียงคู่อยู่ด้วยกัน

เริ่มจับมือฟูมฟักรักแนบแน่น
จนเป็นแฟนรักแน่ไม่แปรผัน
นิ้วเกี่ยวก้อยเป็นกระดูกยังผูกพัน
ชั่วชีวันฉันแน่วแน่แม้วายปราณ

หากทะเลแห้งหดไร้หยดน้ำ
เมฆสีดำรุมเร้าเข้าผสาน
โลกไร้ซึ่งแผ่นฟ้าสุธาธาร
ตลอดกาลแน่นหนักรักแก้วตา

ยามอ้างว้างห่างไกลใจส่งถึง
ห่วงคะนึงพึงส่งไปยามไกลหน้า
จะจับมือเดินร่วมกันฉันสัญญา
จวบชีวาล่มสลายไร้ดวงแด

พร้อมกุมมือเธอไว้ไม่คิดปล่อย
แล้วทยอยฟูมฟักรักจนแก่
ตราบชั่วฟ้าดินสลายไม่ผันแปร
มอบรักแท้ทั้งกมลจนสิ้นลม

ต้นตระกรานต์

ส่งประกวดภายใน ๒ ชั่วโมง หลังจากเปิดกระทู้หัวข้อประกวด
นับว่าเป็นสถิติที่เร็วที่สุด นับตั้งแต่มีการจัดประกวดมาเลยนะครับ
ทั้งน่าประทับใจ ทั้งน่าชื่นชมจริงๆเลยนะครับ!!

จากใจพี่ระนาดเอกครับ

 

หัวข้อ : จูงมือร่วมกัน..จวบวันสุดท้าย
ผู้แต่ง : กวีชาวบ้าน
.....
ชีวิตเราเข้ามาถึงจุดเปลี่ยน
ครอบครัวก็จวนเจียนจักแดดิ้น
ลูกสาวสี่สองหนุ่มกลุ้มชีวิน
ก้มหน้ากินข้าวเปล่าเคล้าน้ำปลา
..
อุบัติเหตุครั้งนั้นฉันแสนเศร้า
สูญเสียเขาครั้งนั้นฉันเจียนบ้า
กินไม่ได้นอนไม่หลับนับเวลา
เมื่อไหร่หนา..จะเช้าเฝ้ารำพัน
..
ลูกหกคนทนสู้รู้หน้าที่
อีกหลายปีเติบใหญ่ใจหวาดหวั่น
เพราะพวกเขาคือส่วนหนึ่งในชีวัน
ทุกทุกคนดูมุ่งมั่น..แม้เหนื่อยล้า
..
ลูกคนโตโถเรียนประถมหก
ช่วยขายของเหงื่อตกแต่ตีห้า
จับมือแม่ปลอบโยนอยู่เรื่อยมา
''เราจะเดินไปข้างหน้า..นะด้วยกัน ''
..
ลูกคนรองคล้องแขน..แนบแน่นนัก
ทุกคนรักแม่มากพูดปากสั่น
กรูกอดเอวกอดแขนแสนตื้นตัน
น้ำตาฉัน..นั้นหล่นจนฉ่ำย้อย
....
''ไม่มีพ่อแม่นี้..ยังมีหนู''
''ยังมีผมเลี้ยงดูรู้นานหน่อย''
''จะไม่ดื้อกับแม่แม้แต่น้อย''
'' อย่าเศร้าสร้อย..แม่จ๋าเช็ดน้ำตาเลย''
..
และแล้ว.7ชีวิต.ก็ผ่านวัน..อันทุกข์ทนมาด้วยกัน
กวีชาวบ้าน..

เอ...ทำไงดีน้าาาา
อยากได้อีกสักหน่อยอ่ะ
จะมีใครใจบุญบ้างมั้ย ย ย ย ย ย...?

 
 

 

ประกวดกลอนสุภาพ: ประจำเดือน มิถุนายน
หัวข้อ  "จูงมือร่วมกัน..จวบวันสุดท้าย"
ประพันธ์โดย: ไชยเชษฐ์
สำนวน ๑

แม้วันนี้บ้านเรายังเช่าอยู่
แม้วันนี้หดหู่ยังสู้ไหว
แม้วันนี้ขี่รถมอเตอร์ไซค์
แม้วันนี้ใครใครก็ไม่มอง

แม้วันนี้บัญชีมีเงินน้อย
แม้วันนี้ใช้สอยไม่ค่อยคล่อง
แม้วันนี้เรือยกายไร้เพชรทอง
แม้วันนี้นิ้วนางน้องจองด้วยใจ

แต่วันนี้มีเราเฝ้าฟูมฟัก
แต่วันนี้แน่นหนักรักยิ่งใหญ่
แต่วันนี้ทุกช่วงยังห่วงใย
แต่วันนี้ชิดใกล้ละไมละมุน

แต่วันนี้เสน่ห์ปลายจวักเด่น
แต่วันนี้มิว่างเว้นเน้นอบอุ่น
แต่วันนี้มีสุขล้นคือต้นทุน
แต่วันนี้ไอรักกรุ่นเกื้อหนุนเรา

จูงมือไว้จูงใจให้คงมั่น
จูงมือกันก้าวย่างบนทางเก่า
จูงมือแน่นแม้ไร้ลูกผูกแนบเนา
จูงมือเข้าเส้นชัยรักหลักสำคัญ

จูงมือสู้ชะตากรรมดำเนินต่อ
จูงมือรอความหวังที่ตั้งมั่น
จูงมืออย่างคู่แท้ดูแลกัน
จูงมือจวบจุดนั้นวันสิ้นลม

ไชยเชษฐ์
๒๙ มิถุนายน ๒๕๕๙

ประกวดกลอนสุภาพ: ประจำเดือน มิถุนายน
หัวข้อ  "จูงมือร่วมกัน..จวบวันสุดท้าย"
ประพันธ์โดย: ไชยเชษฐ์
สำนวน ๒

แค่ผู้ชายธรรมดาค่าต่ำต่ำ
ผิดซ้ำซ้ำแย่แย่ยากแก้ไข
วันวันทำแต่งานเพื่อหวานใจ
คำซึ้งซึ้งแปลกใหม่ไม่ค่อยมี

วันหยุดน้อยงานเสริมเพิ่มรายได้
บางครั้งไม่มาตามนัดขัดใจนี่
ไม่จดจำวันสำคัญเลยสักที
ไม่แสนดีเคียงข้างอย่างใครใคร

ผมก็เป็นอย่างนี้อย่างที่เห็น
แม้จะเป็นอย่างที่หวังยังไม่ได้
จะขอเป็นคนหนึ่งซึ่งจริงใจ
เป็นห่วงใยมอบความสุขทุกเช้าเย็น

ใช่แก้ตัวแก้ต่างอย่างที่ว่า
ทุกวาจาจากใจสื่อให้เห็น
เรื่องเล็กเล็กบางครั้งก็ก่อประเด็น
แปลความเป็นเคืองขุ่นให้วุ่นใจ

ขอโทษที่มองข้ามความรู้สึก
ห้วงสำนึกยังผูกพันกันอยู่ไหม
อยากจะสื่อนิยามบอกความนัย
ว่าต่อไปจะดูแลเพียงแค่เธอ

อย่าปล่อยมือเลยนะอภัยเถิด
ขอจงเปิดใจฟังความพลั้งเผลอ
จูงมือกันเหมือนวันก่อนตอนแรกเจอ
รักเสมออยู่ด้วยกันจนวันตาย

ไชยเชษฐ์
๒๙ มิถุนายน ๒๕๕๙

ประกวดกลอนสุภาพ: ประจำเดือน มิถุนายน
หัวข้อ  "จูงมือร่วมกัน..จวบวันสุดท้าย"
ประพันธ์โดย: ไชยเชษฐ์
สำนวน ๓

จากวันแรกสรรหาสมาชิก
ดั่งคัดพริกขี้หนูสวนล้วนคนเก่ง
รวมทีมนักกีฬาน่ากลัวเกรง
ทะยานเร่งสร้างเสน่ห์วอลเล่ย์บอล

เธอทุ่มเทเธอฟันฝ่าเธอล่าฝัน
เธอกลุ่มนั้นไม่ท้อไม่ย่อหย่อน
แม้ล้มลุกเธอปลุกขวัญไม่บั่นทอน
เธอสะท้อนภาพพจน์ที่งดงาม

เธอสรรค์สร้างกระแสแผ่ความชอบ
เธอร่วมมอบความหวังทั้งสยาม
เธอเชิดหน้าชูตาน่าติดตาม
ทุกสนามเธอทำเต็มกำลัง

ระดับโลกเธอสู้สู่แนวหน้า
ต่างศรัทธาในตัวเธอเจอความหวัง
รอเชียร์เธอยอดหญิงอย่างจริงจัง
ชนะแพ้กี่ครั้งยังภูมิใจ

"ริโอเดอจาเนโร"โอลิมปิก
แม้จะพลิกพลาดหวังยังสู้ใหม่
ทุกหยดหยาดน้ำตาความปราชัย
เธอเก็บไปยืนหยัดพัฒนา

คือตัวแทนคนไทยให้โลกเห็น
คือประเด็นเรียนรู้แห่งผู้กล้า
จูงมือกันวันต่อไปให้สัญญา
จวบสุดท้ายฟันฝ่าสามัคคี

ไชยเชษฐ์
๒๙ มิถุนายน ๒๕๕๙

ประกวดกลอนสุภาพ: ประจำเดือน มิถุนายน
หัวข้อ  "จูงมือร่วมกัน..จวบวันสุดท้าย"
ประพันธ์โดย: ไชยเชษฐ์
สำนวน ๔

มือน้อยน้อยนุ่มนุ่มเกาะกุมแม่
อ้าแขนแผ่รออ้อมกอดพร่ำพรอดกล่อม
พ่ออุ้มชูลูกน้อยคอยประนอม
ต่างถนอมฟูมฟักรักบุตรตน

จูงมือฝึกหยิบอาหารผ่านเข้าปาก
จูงมือลากขีดเขียนเพียรฝึกฝน
จูงมือฝึกหัดเดินเผชิญคน
จูงมือจนเติบใหญ่สอนให้ดี

จูงมือไหว้สร้างสัมมาคารวะ
จูงมือละความชั่วมัวหมองศรี
ลูกทำผิดลูกดื้อจูงมือตี
จูงมือชี้ทางถูกปลูกศรัทธา

กิจกรรมครอบครัวคือรั้วรัก
ที่ทอถักความสุขสันต์กันถ้วนหน้า
ความอบอุ่นหนุนนำล้ำราคา
ช่วงเวลาดีดีมีให้กัน

แม้ในยามเจ็บป่วยช่วยรักษา
ซับน้ำตาเมื่อร้องไห้ปลอบใจมั่น
คือสายใยพ่อแม่ลูกผูกสัมพันธ์
ทุกทุกวันห่วงใยไม่เสื่อมคลาย

เมื่อถึงวันพ่อแม่ท่านแก่เฒ่า
ลูกคอยเฝ้ากตัญญูรู้จดหมาย
สืบสกุลสู่หลานทั้งหญิงชาย
จวบสุดท้ายรวมพลังยังจูงมือ

ไชยเชษฐ์
๒๙ มิถุนายน ๒๕๕๙

ประกวดกลอนสุภาพ:  ประจำเดือน มิถุนายน
หัวข้อ "จูงมือร่วมกัน..จวบวันสุดท้าย"
ประพันธ์โดย : สิริวตี

สำนวนที่ ๓

ตั้งแต่แรกรู้จักชักรู้สึก
หลงใหลลึกบรรจบใคร่พบเห็น
ใคร่อยากคุยทักทายเช้าบ่ายเย็น
ใคร่อยากเป็นทุกอย่างสร้างสิ่งดี

ใคร่อยากเจอนวลหน้าหาเรื่องจ้อง
ใคร่อยากต้องสัมผัสรัดฉวี
ใคร่อยากมอบกอดนุ่มอบอุ่นมี
ใคร่อยากยกฤดีนี้ให้นาง

ใคร่อยากปกอยากป้องประคองขวัญ
ใคร่อยากผูกอยากพันฝันมิห่าง
ใคร่อยากเร่งดำเนินร่วมเดินทาง
ใคร่อยากสร้างอนาคตสดใสกัน

ใคร่อยากอยู่ร่วมบ้านเป็นเงารัก
ใคร่อยากปักชีวิตจิตสุขสันต์
ใคร่อยากเห็นหน้าโชติช่วงดวงชีวัน
ใคร่อยากปันแต่สุขลบทุกเยือน

ใคร่อยากมีลูกน้อยเจ้ากลอยแก้ว
ใคร่อยากฟังเจื้อยแจ้วเจ้าเป็นเพื่อน
ใคร่อยากฝังวิญญาณแท้มิแชเชือน
ใคร่อยากเปื้อนรอยยิ้มพิมพ์ชีวิต

ใคร่อยากจับมือน้องที่พี่มั่น
ใคร่อยากพันหลักสุดท้ายขอใช้สิทธิ์
ใคร่อยากบอกรักเสมอใช่เผลอชิด
ใคร่อยากปิดหัวใจไว้ที่นวล

สิริวตี