รินคำหอมเย็นฉ่ำกับพรำฝน
แทนกมลระบำร่ายพรายอักษร
ยังถนอมรักไว้มิคลายคลอน
วางเว้าวอนห่วงนิดคิดถึงกัน

แสงรวีเริ่มดับลับขอบฟ้า
แสงจันทราย้ำเตือนเป็นเพื่อนฉัน
ขอฝากคำหอมถ้อยร้อยรำพัน
ทุกวารวันยังสนิทคิดถึงเธอ

สิริวตี

ฝากคำหอม ถนอมโปรย โชยชิดชื่น
ร่าเริงรื่น อารมณ์ ห่มพัดหวน
คราคิดถึง เพียงนิด จิตรัญจวน
ฝากอุ่นอวล อ้อมกอด พลอดรักเปรย

Soul Searcher
Inspired to write 4/12/2016

หอมมาลีคลี่บานตระการกลิ่น
หอมจับจินต์แป้งฝุ่นละมุนเผย
หอมสุคนธ์ทั้งมวลล้วนคุ้นเคย
หอมใดเลยเท่าหอมรักสลักทรวง

แม้นอยู่ห่างต่างถิ่นถวิลถึง
ยังซาบซึ้งรักหอมถนอมหวง
ขอบฟ้ากั้นไกลเกินจะเดินควง
ใจสองดวงยังผวามาเชื่อมกัน

เหมือนตัวพี่ลุ่มหลงอนงค์นุช
มิอาจหยุดหัวใจที่ใฝ่ฝัน
ถึงราตรีมืดมิดปิดทางตัน
ฝากดวงจันทร์นัดหมายส่งสายตา

ยามอยู่ใกล้ไหวหวั่นกระสันหนัก
อยากซบตักพักจิตคิดโหยหา
พิษรักหอมออมอวลป่วนวิญญาณ์
ปรารถนาชิดใกล้ไปจนตาย

ตะวัน

 

ปรบมือค่ะปรบมือรัวๆอ่านเพลินเลยค่ะ คนอ่านเคลิ้มแล้วค่าา อิอิ

 

อย่าอ่านอย่างเดียว ต้องมาช่วยเขียนกลอนทำให้คนอ่านเคลิ้มด้วยนะคะ... ^^