หวังจะเล่นเรื่อยไปให้ลืมรัก
แต่มิอาจจะหักรักในฝัน
พอเขียนกลอนอ้อนแทรกใช่แจกปัน
ทุกทุกวันทรงจำล้ำคนึง

มีเพลงกล่อมน้องแก้วให้หลับง่าย
รอก็แต่พี่ชายที่คิดถึง
ตอนนี้อยู่แห่งใดไม่ตราตรึง
หรือลืมหนึ่งน้องแล้วพ่อแก้วนุช

ผ่านมาแล้วปีเศษเหตุรู้จัก
พี่คือภักดิ์รุจิเรขเอกบุรุษ
หากมิเจ็บป่วยใดให้รีบรุด
เพราะว่าคิดถึงสุดยากหยุดครวญ

 สิริวตี

นี่แหละหนาใจหญิงเหมือนลิงหลอก
ปากก็บอกคิดถึงคะนึงหวน
ไม่ถึงปีลี้หลบจบขบวน
แบ่งสำนวนหวานชื่นมอบอื่นไป

สามวันจากนารีหนีเป็นอื่น
มิอาจฝืนภาษิตลิขิตให้
สามเดือนคงมิเหลือทุกเยื่อใย
โอ้กระไรใจนางช่างวกวน

ตะวัน

 

โห....ไม่เข้ามาคืนเดียวโดนถล่มเลย
เดี๋ยวเหอะๆๆ...แถวบ้านเรียกผู้ใหญ่รังแกเด็ก
 

จะตอบความตามที่น้องนี้อ่าน
สองนักกานท์"ตะวัน"-"โซล"โม้เหลือเอ่ย
วอนพี่"ชลนา"อย่าฟังเปรย
รักพี่นี้มิเคยจะลดไป

มีผู้เฒ่าผู้แก่รังแกเด็ก
เห็นตัวเล็กทำกล้ามาเกรียนใส่
เดี๋ยวจับมัดทั้งสองจำจองใจ
เรียกค่าไถ่สิบล้านพานร้องแง

สิริวตี