( กลอนสำนวนแรกและวางสมาคมกวีร่วมสมัย ขอนำวางไหว้ครูนะคะ)

~"กวีขวัญ?"~ เมื่อ: 09 พฤศจิกายน 2010, 23:52:57 PM

รุ่งอรุณบริพัตรรัศมี
สุรัสวดีเอกระนาดปราชญ์คำฉันท์
บริบทรสกานท์สาส์นคนธรรพ์
ให้เร่งวันสรรประพจน์บทกลอนมา

"ปราถนา...ยลกวี โกสินทร์"

รินทร์ระนาดพาทย์วจีกวีขวัญ
ดุจรำพันสรรค์แต่งแสวงหา
กานท์อัปสรหนึ่งในจินตนา
ร่ายมนตราสิงสู่หาผู้ใด

รัตนพสุธีกวีเอก
รังสรรค์เสกเฉกระนาดปราชญ์ขานไข
รินร่ายบทพจน์สุนทรอ่อนละไม
เริงระลิ่วพริ้วไหว...ดั่งสายธาร

เหล่าคนธรรพ์สรรหาครรลาล่อง
ผู้ใดต้องมนตราข้าฯส่งสาส์น
ยามนิทราอัศจรรย์พลันยินกานท์
ทิพย์วิมานรินพจน์สะกดฟัง

พายุพัตน์สะบัดกานท์สะท้านภพ
พลันสยบเพลงจินต์รินมนต์ขลัง
ใจละลายหายสิ้นอินทร์ภวังค์
รวยรินดั่งคนธรรพ์นั้นบรรลัย

ฟังสำเนียงเสียงเพรียกเรียกขานกลับ
คนธรรพ์รับยินยลจนอ่อนไหว
พิณพิลาสบาดลึกตรึกทรวงใน
ทิพย์ประไพพิณนรีศรีสุนทร

พิณนาราพายุพัตน์ฉัตรระนาด
สู่ทิพย์อาสน์รัตน์กวีศรีสมร
เหล่าคนธรรพ์น้อมประนตบทบวร
ทิพย์ประพจน์บทสุนทร...ชั้นดาวดึงส์

กระต่าย ชมแข
พิณจันทร์