ประกวดกลอน เมื่อถึงวันเกิด คุณนึกถึงอะไรบ้าง?
     ประพันธ์...โดย..วรรณดี
ถึงวันเกิดคราใดให้หวนคิด
มากมีมิตรรายล้อมพร้อมส่งเสียง
ร้องเพลงดังฟังออกบอกสำเนียง
ได้เปล่งเพียงชั่วคราวมิยาวกาล

วันเวลาพาให้ใจสดชื่น
ยังราบรื่นเพื่อนพ้องสนุกสนาน
ต่างรวมหมู่อวยพรกลอนกังวาน
ได้ขับขานรื่นเริงบันเทิงกัน

พูดให้พรที่เลิศประเสริฐศรี
เป็นคนดีอย่างแท้แลสร้างสรรค์
ทุกถ้อยรสบอกไว้ให้สำคัญ
วันเกิดนั้นยิ่งใหญ่ให้เหลียวมอง

ได้นึกถึงแม่ผู้ให้กำเนิด
หญิงประเสริฐกว่าใครในทั้งผอง
ยังเหนือกว่าแก้วแหวนและเงินทอง
มิอาจมองว่าเด่นเช่นมารดา

ถึงครั้งนี้วันเกิดฉันนั้นพึ่งผ่าน
อีกไม่นานก็เฉาเศร้าหนักหนา
เมื่อใกล้ฝั่งนั่งนอนอนิจจา
รอเวลามารับเอากลับไป

วันที่เกิดคนรู้ดูก็เห็น
เพราะมันเป็นวันที่แจ้งแสดงไข
เอกสารบันทึกจารึกใน
เกิดของใครในอำเภอเจอทุกคน.

วรรณดี
6 /7/ 59

เมื่อถึงวันเกิด คุณนึกถึงอะไรบ้าง
ประพันธ์ โดย วรรณดี
อันดับแรกนึกถึงซึ่งพ่อแม่
ผู้ดูแลรักเราเฝ้าถนอม
ตั้งแต่แรกในครรภ์นั้นอดออม
เตรียมความพร้อมยอมทนจนเจริญ

ถึงวันเกิดคราใดให้หวนคิด
ลูกทำถูกหรือผิดจิตห่างเหิน
ที่ได้เป่าเทียนงามความเพลิดเพลิน
และได้เชิญเพื่อนพ้องร้องสุขกัน

แต่ครั้งนั้นเนิ่นนานผ่านสำนึก
มิเคยเสื่อมรู้สึกมารดาฉัน
เฝ้าถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงชีวัน
แม่เหมือนขวัญวันเกิดประเสริฐกาย

จุดเริ่มต้นทำดีที่แม่พ่อ
ท่านตั้งก่อต่อทุนบุญทั้งหลาย
ด้วยการแจกเจือจานทานมากมาย
เด็กพิการหญิงชายสบายใจ

วันเวลาผันเปลี่ยนหมุนเวียนรอบ
จิตที่ชอบทำบุญคุณยิ่งใหญ่
จึงสนองวันเกิดเลิศล้ำใคร
ด้วยการให้สิ่งดีที่สังคม

การฉลองความสุขปลุกสำนึก
ได้เป็นความรู้สึกคอยสะสม
บุญกุศลดลให้ไร้ระทม
รื่นภิรมย์สดใสในตนเอย

วรรณดี
ใช้เวลานนานมากพิมพ์ทางโทรศัพท์

หัวข้อ :" เมื่อถึงวันเกิด..คุณนึกถึงอะไรบ้าง?".
ผู้แต่ง :กวีชาวบ้าน
.........
อยู่กับยายกับตามาตลอด
ตั้งแต่คลอดคลานเดินเกินกว่าแม่
ทั้งป้อนน้ำป้อนข้าวเฝ้าดูแล
ยายชอบแหย่เสมอ..เจอข้างนี้...(ข้างบ้านยาย)
..
'' วันเกิดหนูละยาย..จำได้ไหม ''
'' วันอะไร..กันตาอย่าเดินหนี
'' วันอะไรกันยายบอกหนูที ''
'' วันเกิดหนูนะมีหรือไม่ตา ''
.....
''ใครเป็นพ่อเป็นแม่แย่ยิ่งนัก''
'' ลูกทั้งคนไม่รัก..ไม่ตามหา
'' ยายรู้ไหมใครกัน..คือมารดา ''
'' บอกหนูทีเถอะหนา..นิ่งทำไม''
..
ตาหัวร่อ..งอหายตั้งหลายรอบ
หนูนั่งหมอบมุดหน้าน้ำตาไหล
ตาล้อเล่นเช่นนี้ทุกทีไป
ยืนร้องไห้เปียกหน้าเป็นอาจิณ
..
วันที่ แปด กุมภา ปีฉลู
ยายเล่าว่า..จู่จู่..หนูไม่ดิ้น
หมอตำแยพูดดังฟังได้ยิน
เตรียมให้สิ้นใกล้ออก..บอกอย่างนั้น
..
.ใกล้วันเกิดทีไร..ใจนึกถึง
ยายกับตาประหนึ่งพ่อแม่ฉัน
ทุกถ้อยคำจำแม่นแม้นนานวัน
ประโยคเดียวสั้นสั้น'' หมั่นทำดี ''
..
คิดถึงตากะยายจัง
..
กวีชาวบ้าน

หัวข้อ :" เมื่อถึงวันเกิด..คุณนึกถึงอะไรบ้าง?".
ผู้แต่ง :กวีชาวบ้าน
....
สมัยเรียนมอต้นเพื่อนคนหนึ่ง
แอบลึกซึ้งกึ่งชอบมอบของขวัญ
ตุ๊กตาหมีพู...รู้ใจกัน
พร้อมข้อความสั้นสั้น..''ฉันชอบเธอ''
..
แอบยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่หลายหน
ยิ้มเสียจนเพื่อนอำ..จำเสมอ
บัตรอวยพรตอนนั้นทำฉันเบลอ
ทำฉันหลงละเมอพะเรอเกวียน
..
ปิดเทอมส่งจดหมายระบายเรื่อง
แค่บ้านเยื้องเยื้องกันขยันเขียน
วันละสองฉบับ..พับจนเนียน
อ่านจนเอียน...รู้ไหมจากใจจริง
..
มิโผล่หน้ามาเลย..มิเคยเห็น
เช้าจรดเย็นไปไหนไม่สุงสิง
พอเจอหน้าค่าตา..ทำท่าลิง
ก้าวขาวิ่ง..หลบลี้หนีทำไม
..
เช้าวันนี้มีการ์ดสีแดงสด
มิปรากฎผู้ส่งสุดสงสัย
ปกติไปรษณีย์เหน็บเอาไว้
วันนี้เหน็บริมบันไดให้งวยงง
..
สามสิบปีแล้วนะจะบอกให้
การ์ดวันเกิดสักใบไร้คนส่ง
ยังคิดถึงทุกยามบอกตามตรง
ย้ายอยู่ไหน''บุญหลง ''สงสัยจัง
...
นายบุญหลง โพธิงาม
 
กวีชาวบ้าน
..

เมื่อถึงวันเกิด คุณนึกถึงอะไรบ้าง?
แต่งโดย...วรรณดี
หลังเลิกงานตอนเย็นเห็นเพื่อนนัด
ชวนเตรียมจัดวันเกิดให้เลิศหรู
ต่างก็ส่งข้อความตามอ่านดู
จึงรับรู้ค่ำนี้มีต้องเมา

ล่วงเวลาห้าทุ่มกลุ้มใจนัก
เมียที่รักทักมาอย่างี้เง้า
ให้รีบกลับทันทีที่งานเบา
อย่าดื่มเหล้าอยู่ดึกเจอศึกจริง

เราก็ตอบปลอบเมียเคลียร์กันก่อน
อย่ารีบร้อนนอนไวนะแม่หญิง
รอพ่อกลับงานเลี้ยงเพียงแอบอิง
นึกถึงสิ่งต้องทำย้ำในใจ

ครั้งที่แล้วงานฉันนั้นพึ่งผ่าน
อลังการวันเกิดเลิศยิ่งใหญ่
นึกถึงเพื่อนพวกพ้องมองกาลไกล
จัดเมื่อไหร่ให้บอกอย่าหลอกกัน

เสียงข้อความดังเตื่อนเหมือนน้ำหยด
เราก็กดเปิดอ่านงานสังสรรค์
อย่าลืมมางานเลี้ยงเสียงเมามันส์
เข้าใจกันตามนี้ที่บอกมา

ถึงวันเกิดคราใดไม่อยากคิด
มากมีมิตรติดต่อพอกันหนา
เป็นงานเลี้ยงทั้งทีมีเฮฮา
เต็มอัตราเครื่องดื่มลืมไม่ลง

วรรณดี

13/7/59
พอดีวันเกิดเพื่อนก็เลยจัดประกวดเลย

ประกวดกลอนสุภาพ:  ประจำเดือน กรกฎาคม
หัวข้อ "เมื่อถึงวันเกิด..คุณนึกถึงอะไรบ้าง"  
ประพันธ์โดย : ต้นตระกรานต์

นึกถึงวันเจ็บแรกแทรกความปวด
พ่อต้องสวดขอพรตอนเกิดใหม่
จากพระศรีอาริยเมตไตรย
บันดลให้รอดพ้นจนลืมตา

แม่เสียเลือดมากมายกายแทบดับ
ลูกถูกจับเข้าตู้ดูต่างหน้า
ปรับร่างกายไม่ทันวันเกิดมา
อนิจจาสิบห้าวันนั้นมิพอ

ตัวหนูเย็นเกินคาดอาจไม่รอด
วัดปรอทต่ำกว่าค่าของหมอ
เกิดกับตายวายชนม์วนมารอ
โอ้ละหนอ..วันเกิดเลิศจริงเรา

ผ่านเวลาช่วงนั้นจนวันนี้
ยังมิมีวันปลื้มลืมความเศร้า
แม่ต้องทนลำบากมากไม่เบา
จนตัวเจ้าเติบกล้ามาเป็นคน

คุณบิดามารดรสุนทร..พจน์
กล่าวมิหมดยากไซร้ใจพร่ำบ่น
เกินจะหาสิ่งเทียบเปรียบตัวตน
แสนสุขล้น"ต้น"รักแท้"แม่คนดี"

ยังระลึกตลอดยอดหญิงแกร่ง
ยังแสดงความแน่นหนักรักล้นปรี่
ยังถนอมห่วงหาทุกนาที
ยังมิมีวันใดให้ลืมเธอ(แด่แม่ที่รักครับ)

ต้นตระกรานต์

ประกวดกลอนสุภาพ:  ประจำเดือน กรกฎาคม
หัวข้อ "เมื่อถึงวันเกิด..คุณนึกถึงอะไรบ้าง"  
ประพันธ์โดย :กวีชาวบ้าน
....

นึกถึงการ์ดเลิศหรูดูแล้วชอบ
บ้างก็มอบเพชรทองมองหรูหรา
บ้างก็เขียนอวยพรเป็นกลอนมา
คำว่า ''มิตร '' มีค่าหาใดปาน
..
นึกถึงคำดีดี..ที่ีมอบให้
ช่างสุขใจจริงจริงยิ่งได้อ่าน
เเต่ละคำจำแม่นแสนชื่นบาน
ทุกถ้อยคำสำราญ..หวานทรวงใน
..
นึกถึงเค๊กสตอเบอรี่..สดสีสัน
คำอวยพร..สั้นสั้นน่าหมั่นไส้
'' จงพบคู่เคียงข้างอย่าร้างไกล''
'' แม้มิพบผู้ใด..ให้ผมแทน ''
..
นึกถึงครูผู้พี่..ที่น่าฮัก
ทำกรอบรูปสลัก..น่ารักแสน
นำรูปเราเข้าวางระหว่างแปลน
แถมใส่แว่นวงใหญ่ให้ดิบดี
..
นึกถึงเพื่อนทุกคนจนหลับฝัน
พอใกล้วัน..ทีไรใจเต้นถี่
ก่อให้เกิดความสุข..ทุกนาที
แปดกุมภาหน้านี้..ไม่กี่เดือน
..
ที่นึกถึงมากมาย..ชายคนนั้น
'' ขอให้ฝันทั้งมวลล้วนเสมือน''
'' ดั่งคำพี่ที่บอก ''..คอยยอกเตือน
คำอวยพร..เฝื่อนเฝื่อนยังเปื้อนใจ
..
กวีชาวบ้าน