งึมงำเหตุเล่าน้อง       ยินฟัง
บอกพี่ความรักยัง      แหย่เย้า
มีก็แค่หลอกหวัง        โชยชื่น
จงตื่นมามองเข้า         เรื่องนี้จริงหนา

ชาตรีจะส่งเพี้ยง         รักจริง
คงอยู่นิยายอิง             แค่นั้น
และหวังว่าประวิง         นานเนิ่น ไปนา
ฉันบ่เคยชิดชั้น            แจ่มแจ้งจริงเสมอ

สิริวตี

 

ขอขอบคุณอุ่นเอื้อ    อบอวล
ขอขมาเพราะนวล    นิ่มน้อง
ยังเยาว์ย่อมแปรปรวน  ตามกล่าว
พึงพยายามป้อง    ปกไว้ภาษา

วาจามิแจ่มแจ้ง    อภัย
ยอยกกรทันใด    ใส่เกล้า
ฝีกฝนบ่ทันไร      ยังแย่
อีกไม่นานดอกเจ้า  เจิดจ้าจรัสแสง

วิริน
๒/๑๑/๕๙

 

 

หัวระแหงแห่งห้วง      ของไทย
เหนือตกจรดยาวไกล   หมื่นลี้
พระเสด็จกลางพงไพร  หนาวเหน็บ
เย็นยะเยียบเพียงนี้     ด่าวดั้นทันใด

วิริน

 

 

พงไพรพฤกเร่งรื้อ   เรียงราย
หมองหม่นดินทลาย   ทั่วแคว้น
นกหนูนั่นเกือบตาย    กันหมด
นอนนิ่งเหมือนมอดแม้น    บ่ได้หายใจ

วิริน
๒๘/๑๑/๕๙

 

 

ใครใครครองคู่เคล้า    เคียงกัน
แสนที่จะสุขสันต์      อิ่มแปล้
หนาวเหน็บแต่มีวัน    จากจบ
อันว่าหนาวใจแท้     เจ็บจ้วงจริงจัง

วังเวงมิเว่นเว้น     เวียนวน
สุดที่จะทานทน    ทดท้อ
คิดคดอดสับสน    นิดหน่อย
หากแต่มิระย้อ     ต่อแต้มเติมเต็ม

เค็มนักมักเจ็บไส้   ครวญคราง
กระเพาะหนอวายวาง  ด่าวดิ้น
ยาหยอดยกมาทาง   เหนือหน่อย
หยิบยื่นยามยุงริ้น    ขบเขี้ยวจมคม

วิริน๒/๑๒/๕๙

 

    

 

เบือนบิดปิดปกป้อง    ทันใด
ก็ก่นกลอนออกไป     เท่านั้น
คึกคักค่อนแคะไว     หนอยแน่
เตะตัดแบบสะตั้น    ด่าวดิ้นชีวี

ลีลาละเลงเร้า     เรียงราย
ขอยกมือบ๊ายบาย ง่วงแล้ว
เงอะงะงอแงหลาย  ตลบ
สัปหงกมิแคล้ว    จ่อจิ้มจอพัง

วิริน
๒/๑๒/๕๙

ไปนอนก่อนน้าาาาาาาาาาา

 

ยังมิวายตื่นไซร้             พี่เอย
ตะวันส่องแสงเปรย       โจ้งแจ้ง
นอนกลิ้งอยู่จนเคย        ลุกเถิด
ปลุกลั่นยังยันแย้ง          หลับนี้อย่ากวน

สิริวตี

ตื่นๆๆๆๆได้เเล้ว
 

 

โหวกเหวกเขกเคาะให้    วตี
นอนแค่แปดนาที          เท่านั้น
แหมหาว่านอนดี          นอนเก่ง
เห็นไก่ขันกระชั้น         ตื่นเต้นตกใจ


ใครใครเขาครึกครื้น      บรรเลง
ยินแว่ววะวังเวง          แต่เช้า
หวีดหวิวลิ่วตะเบง       ปากบ่น
มิใช่ไผดอกเจ้า         แค่ข้างเรือนเรา

วิริน
๓/๑๒/๕๙

 

เบาเบานอนต่อได้           ไม่ปลุก
วันหยุดเดี๋ยวค่อยลุก       ต่อให้
เสาร์อาทิตย์สั้นสุข          นอนเถิด
อย่าหลับมิตื่นไซร้           เรื่องนี้น่ากลัว

สิริวตี

ปะๆๆ นอนต่อๆๆ

 

มัวมองเมียงแน่งน้อง     ทันใด
เอะนี่มันเสียงใคร        เยี่ยมหน้า
วันหยุดอย่าบอกไป     หดหู่
เงินไม่มีหรอกจ้า       หมดเกลี้ยงเพียงวัน

หันหาหากจะให้       ขอยืม
กลัวว่าทำเป็นลืม      แน่แท้
ดอกดกหกเดือนดืม   เร็วด่วน
มามะหาทางแก้       ก่อนสิ้นชีวี

วิริน
๓/๑๒/๕๙

 

เตือนจิตใช่ปิดป้อง           การใด       
จองจับตุ๊บตั๊บไย              ไม่ยั้ง         
ศอกเข่าเขย่าไต              สะเทือนตับ   
เก็บกดกระทืบทั้ง             ไม่เว้นชายชรา

Soul หึหึ No Comment