สิริวตี
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
ออฟไลน์
กระทู้: 4730
สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
ชั่วฟ้าดินสลาย
ชั่วฟ้าดินสลาย
ทั้งร่างกายชีวิตจิตประสาน ได้พบพานรักนี้มีความหมาย เริ่มตั้งแต่สัมผัสแรกแปลกมิคลาย นิมิตคล้ายผูกพันแต่กัลป์ใด
เริ่มสับสนอารมณ์เปลี่ยนเวียนรู้สึก เป็นห้วงลึกคืนวันหวั่นและไหว แอบมองเธอทุกอย่างจากข้างใน กลัวคิดไปคนเดียวเปลี่ยวอุรา
สัมผัสปลอบประโลมเมื่อโฉมเศร้า เป็นดังเงาคุ้มครองป้องรักษา ถนอมน้องประคองสิ้นทั้งวิญญาณ์ เกินจะหาชายใดให้ทดแทน
ตั้งแต่ได้เกิดมามิเคยพบ มิเคยได้ประสบสุขสุดแสน คิดความรักประเทืองแค่เมืองแมน ทั่วเขตแคว้นหาไปคงไม่มี
เอาสัมผัสโยงร้อยเป็นสร้อยจิต ความรักพิศมัยมอบให้พี่ มิอาจกลั่นกล่าวบอกออกวจี ขอมอบพลีทั้งห้วงแห่งดวงรัก
แม้สิ้นฟ้าสิ้นดินอย่าสิ้นสูญ จะเพิ่มพูนดวงวิญญ์มิสิ้นหลัก ขอติดตามเรื่อยไปด้วยใจภักดิ์ แนบสลักติดตรึงให้ถึงมาน
แม้จะเกิดภพชาติจากนี้ไซร้ จะอยู่ห้วงแห่งใดในสงสาร รักของน้องปองติดจิตวิญญาณ ขอพบพานทุกชาติมิคลาดกัน
สิริวตี
ขอมอบรักชั่วฟ้า ดินสลาย ตามพี่ไปมิคลาย จากน้อง ดวงจิตเพิ่มพูนราย เรียงต่อ กัลป์นา ภักดิ์แห่งจิตเคียงคล้อง มั่นไว้ผูกพัน
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
|
|
|
Wirin
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
ออฟไลน์
กระทู้: 4930
สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..
|
Re: ชั่วฟ้าดินสลาย
หวานหยาดหยดมดไต่กันต้อยต้อย หวานหยาดย้อยเยิ้มยิ้มพริ้มเพริศฉัน หวานละมุนอุ่นเอื้อเมื่อรักกัน อีกหวานมันแม้นเหมือนมิเลือนเลย
หากวาดใจจดจ่อจนเจนจบ หากวาดภพพร่างพรายกายเขนย หากวาดดวงแดด้วยช่วยเปรียบเปรย ขอทรามเฉยวาดรูปพี่ที่ใจน้อง
วิริน
เขียนกลอนหวานแล้วรู้เขินตัวเอง
๙/๘/๕๙
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
Wirin
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
ออฟไลน์
กระทู้: 4930
สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..
|
Re: ชั่วฟ้าดินสลาย
วาดรักพร้อมหัวใจให้ใครหนึ่ง เขาจะซึ้งหรือเปล่าเล่าไฉน แต่ทำด้วยแรงกายหมายมุ่งไป อีกแรงใจใส่เต็มเข้มพอกัน
หวังเพียงเขาตอบรับมิสับทิ้ง คือเรื่องจริงตามแจ้งแบ่งความฝัน อยู่ในโลกโศกเศร้าเคล้าจาบัลย์ อยุูเพื่อใครคนนั้นที่ฉันรอ
วิริน
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
|
|
|
|
โซ...เซอะเซอ
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
ออฟไลน์
กระทู้: 3895
สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..
|
Re: ชั่วฟ้าดินสลาย
อักษราสลักเค้า โครงกวี เกลากล่อมลอมฤดี แด่เจ้า อวลอบอุ่นอารี ซึมซาบ ตราบพี่มีลมเฝ้า ฝากห้อมฤทัยหาญ
วารวันผันผ่านพ้น เดือนปี ทานทุกข์สุขเปรมปรีดิ์ กี่ครั้ง มิเหมือนเมื่อครามี เคียงอยู่ หมองหม่นรนรอนรั้ง จวบฟ้าดินสลาย
Soul Searcher Inspired to write 12/11/2016
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
|