เมื่อดวงดาวหมุนวนบนเวหา
กาลเวลาหมุนรักมักไม่ห่าง
เมื่อหมู่ดาวเคลื่อนไปก็คลายจาง
และก็เริ่มก็สร้างการจากรัก

หากเวลามีใจไม่ต้องมาก
เพราะว่าหากโดนเหน็บจะเจ็บหนัก
อนิจจามอบกมลเพราะตนภักดิ์
ปวดแปลบนักเขาเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม

สิริวตี

 

ที่เท่าไหร่เล่าฉันในวันนี้
พ่อตัวดีหลอกอำทำให้เก้อ
จีบกันมาห้าปีดูสิเออ
ฉันยืนเซ่อซมซานวิมานลอย

เธอนั้นมีรักใหม่ไยไม่บอก
ฉันเจ็บยอกทุกอณูดูเธอฝอย
เธอปั้นกลอนหวานจังช่างประดอย
กลอนฉันกร่อยดูสิเออเธอคนทำ