หาคนใจดี ช่วยแต่งกลอนประกอบเพลงนี้ให้หน่อยครับ

 

เราก็คนใจดีนะ
แต่เราไม่แต่ง
มีไรอ๊ะป่ะ
 

โห..เราเขียน ตี๊สสสเดียว
ตะเองเขียนว่าเราซะยาวเฟ้ยเลยนา
เดี๊ยะๆๆมีเวาลาจะมาเฉาะปากให้

 

 


อารมณ์ขุ่นหุนหันพลันปะทุ
แตกเป็นพลุแล้วฉันควันพุ่งฟู่
ที่หมักหมมสมสั่งสะพรั่งพรู
ได้เห็นดู เอ้ย..เห็นดี...ซะที"เจา"

ปากกรรไกรใช่ย่อยฝอยพร่ำเพรื่อ
แสนน่าเบื่อยิ่งนักชักเหม็นเฉ่า
คงจะกิน"Pedigree"สิขอเดา
เดี๊ยะต่อยเบ้าตาแตกแปลกคนนัก


 

วิญญาณเหมือนกันเลยน่าจะเข้ากับกระทู้ได้
 

เขียนจารึกข้อความนิยามฟ้า
ฝากนภาพยานคำขานไข
ฝากหมู่เฆษลอยล่องแทนห้องใจ
ฝากลมไกว่แกว่งสะบัดช่วยขัดเกลา

ฝากพิรุณอุ่นเกื้อเจือจานหมึก
ฝากดินปึกกำก้อน..ฝนก่อนเก่า
เขียนคำถ้อยร้อยกรองทำนองเนา
ส่งถึงเจ้าให้รู้...รักผู้เดียว

ครามองไปให้เห็นคำเย็นปลูก
คิดถึงผูกบ่วงแขเฝ้าแลเหลียว
ถึงยามนอนกลอนบ่มรักกลมเกลียว
ยามตื่นเอี้ยวแลหัน...ร้อยพันดาว

คือนิมิตรจิตฝันวันสุดสวย
ต่อเรียงด้วยอารมณ์ไหวฝันใฝ่สาว
มาอ่านเห็นเข็ญข้องหม่นหมองยาว
ชีพราญร้าวกล่าวต่อ...เราง้อเธอ

 

จะกลับตัวกลับใจให้ลาลับ
อยากจะดับอาลัยมิได้เสมอ
ที่ต้องกลับต่างหากเพราะอยากเจอ
หวังเสนอพี่เจ้าเล่านิทาน

ยังคงค้างเรื่องราวแต่คราวไหน
ลิขิตไวโปรดด้วยช่วยสงสาร
อนึ่งว่ามีธิดาอยู่บาดาล
ช่วยกรองกานท์ให้สนุกสุขฤดี

สิริวตี

ติดนิทานก่อนนอนน่ะ

เฆษบนฟ้าปุยยาวขาวสะอาด
ดังภาพวาดขยายระบายสี
ทิวทุ่งหญ้าม้าแกะอีกแพะมี
มองสุดที่ภูเขาตั้งเห็นหยั่งไกล

พี่ชายถือมือน้องประคองวิ่ง
ต่างช่วงชิงอลวนต้นไม้ใหญ่
เชือกชิงช้าผูกผลัดคอยกวัดไกว่
สุขหัวใจ..ร่มรื่น..ชื่นชีวา

ภาพอดีตผุดเลือนเหมือนจิตตั้ง
พี่น้องนั่งขวักไขว่ใต้พฤกษา
ครั้นเติบใหญ่ใคร่กลับมองลับตา
ภุเขาป่าต้นไม้ไหว...อยู่ไหนเอย


 

มิเห็นต้นเห็นผาเห็นป่าเขา
น้ำท่วมเอาเสียแล้วแก้วพี่เอ๋ย
ภาพอดีตขีดทรวงยิ่งห่วงเลย
คงเฉยเมยมิได้ใจอยากรู้

คนสุราษฎร์คนนครฯนอนอย่างไร
จะหลับนอนแบบไหนในที่อยู่
จะลำบากอย่างไรใครแลดู
จงเล่าสู่กันฟังก็ยังดี

สิริวตี

เหนื่อยจนท้อแล้วรักความหนักอึ้ง
กลัวจะก้าวไม่ถึงดังคราวเอ่ย
กลัวว่าการรอคอยที่คุ้นเคย
มีบางคนละเลยมิกลับมา

สุขสันต์วันแห่งรักที่แสนเศร้า
วันที่มีความเหงาเคล้าน้ำหน้า
และสุขสันต์วันปรอยรอยน้ำตา
และหวังว่าเขาจะสุขมิทุกข์เอย

สิริวตี