เทียนเล่มน้อยถูกจุดในคืนค่ำ
แสงส่องนำทางไปทุกแห่งหน
จิตสุดท้ายลอยลับจากตัวตน
ร่างของคนสถิต ณ แดนไกล

สุดเจ็บช้ำระกำในดวงจิต
เมื่อชีวิตทุกขทนจนไม่ไหว
จะลับแล้วแก้วตาและดวงใจ
สถิตในคูหาตลอดกาล

จิตดวงน้อยจะคอยตามปกปัก
จะตามรักษาสถิตจิตประสาน
ให้ปลอดภัยแคล้วคลาดจากหมู่มาร
รัตติกาลยังสถิตอยู่ไม่ไกล

ดวงจิตตามรักษาให้ปลอดพ้น
จากหมู่จญที่อยู่ไม่ไปไหน
สู่สวรรค์สถิตในดวงใจ
ตลอดไปพบสุขตลอดกาล

 

แสงเทียนส่องในถิ่นดินแดนนี้       ดวงชีวีสถิต ณ สุสาน
จะอยู่ไปตลอดทุกภพกาล           รอวันวานดวงจิตหวนกลับคืน
ดวงแสงเทียนยังผ่องส่องสว่าง     แผ่แสงกลางปลุกจิตให้ได้ตื่น
ประสานกายใจนี้ให้ยั่งยืน           รอวันพื้นคืนกลับจากนภา
 

เกิดจากดินกลับสู่ผุยผงเถ้า  
จิตของเรายังรอบุญกุศล
แสงสวรรค์ส่งลง ณ ตัวตน
สิ่งที่คนเราทำคือความดี
แม้ร่างกายสลายกลายเป็นเถ้า
แต่จิตเล่ามีบุญรัศมี
สู่สวรรค์เหนือพื้นปฐพี
เกิดชีวีสถิตนิรันดร์กาล