หยาดหยดน้ำที่หลั่งไหลจากปลายฟ้า...ยังมิสู้หยาดน้ำตาโหยหาเจ้า
แม้น้ำฝนรดสุธายังบางเบา...ยังไม่เท่าน้ำตาพี่ที่ครวญมา

.........พระจันทร์ยิ้ม.........

คร่ำคร่ำครวญครวญเพราะคิดถึง
บูดบึ้งทำไมอย่าไปฝืน
ยิ้มยิ้มเถิดหนามาลุกยืน
ดาษดื่นเพื่อนพ้องพี่น้องกัน

มาเรียงมาเล่นเเละร่วมร้อง
ทำนองลีลาประสาฝัน
ทิ้งความขื่นขมอารมณ์พลัน
ทุกจันทร์ถึงอาทิตย์มิบิดเบือน

สิริวตี