เริ่มแห้งผิวริ้วรอยพลอยเพิ่มผุด
ยากยื้อยุดเพราะเราใช่สาวแส้
ธรรมชาติวาดไว้กำไม่แบ
เลยไม่แคร์อะไรไงช่างมัน

จึงแต่งกายฉายฉิวให้หวิวหวาม
โตงเตงตามสบายอกไม่หวั่น
หมดทรัพย์สินสิ้นเปลืองเรื่องสำคัญ
สไตล์ฉันประหยัดไว้  ไร้โนบรา

  

ฉาน..อกมิหวั่น

พลุ่งพล่านโพล่งโตงเตงเด้งดึ๋งดึ๋ย
โอมมะลึกกึ๊กกึ๋ยย์อึ๋ยไอ้หยา
มอมมะลอกมะแลกดูแปลกหูตา
เปรตวัดป่าหนองแย้...(ฤา) แก้โทงโทง

Soul...หมด..หมดกันภาพพจน์แม่บ้านเรา...หึหึ