Username:
Password:
หน้าแรก
ห้องสนทนา
ช่วยเหลือ
ค้นหา
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..
>>
บทกลอนไพเราะ
>>
กลอนรัก
>>
.๐..แม่หญิง..๐.
หน้า: [
1
]
ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว
ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน
หัวข้อ: .๐..แม่หญิง..๐. (อ่าน 4403 ครั้ง)
0 สมาชิก
และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
พันคม
นักกลอนผู้เปรียบดั่งเพชร
ออฟไลน์
กระทู้: 848
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
|
.๐..แม่หญิง..๐.
«
เมื่อ:
24 ธันวาคม, 2559, 08:39:45 PM »
หน้าแรก
.๐..แม่หญิง..๐.
.๐..แม่หญิง..๐.
.
เคยตาสบตาสาวแต่คราวไหน
จึงหวั่นไหวจนภวังค์ดุจพลั้งเผลอ
ปานศรซึ้งสอดแทรกเมื่อแรกเจอ
คล้ายรักเธอเหลือเกินมาเนิ่นนาน
.
อยากเอื้อนเอ่ยเผยคำในสำนึก
จิตส่วนลึกหมายร่ำถ้อยคำหวาน
ที่ซุกซ่อนความซึ้งก้นบึ้งมาน
หลบหลังม่านหมอกในหัวใจเรา
.
หอมกลิ่นกรุ่นอุ่นไออยู่ในนี้
หัวใจที่น้อมก้มให้โฉมเจ้า
จิตสัมผัสรัดร่างอย่างบางเบา
หวังซึมเข้าสู่ทรวงเป็นดวงเดียว
.
ฝากใจพี่ผูกปลายกับใจเจ้า
มัดเงื่อนเข้าพิรอดให้สอดเกี่ยว
คล้องลิขิตติดพันเป็นขวั้นเกลียว
เพื่อโน้มเหนี่ยวจิตนางนิรันดร
.
เป็นรักไร้เหตุผลเกินมนเห็น
หรือว่าเป็นอิทธิฤทธิ์แต่ปางก่อน
ถูกกำหนดบทให้คล้ายละคร
แต่ละบทแต่ละตอนออดอ้อนนัก
.
ทุกคำคืนเคียงกายอยู่ใกล้ชิด
ตระกองกอดแนบสนิทให้หนุนตัก
ลูบหน้าผากลูบผมดอมดมพักตร์
ก่อนน้องรักหลับผล็อยจะคอยคลอ
.
พี่จะกล่อมจอมขวัญให้ฝันหวาน
อ่านนิทานก่อนนอนถ้าวอนขอ
เปิดเพลงกล่อมแก้วตาถ้าไม่พอ
แต่งกลอนต่อสักบทกล่อมทดแทน
.
เป็นแม่หญิงในใจของใครแล้ว
ค่าเช่นแก้วอัญมณีที่หวงแหน
เทียมนางฟ้านางสวรรค์ทุกชั้นแดน
มาโลดแล่นให้รักฤาจักคลาย
.
เจ้าดั่งเพชรเม็ดใหญ่ในเรือนแหวน
พี่จะหวงพี่จะแหนมิให้หาย
ให้เจ้าเป็นเช่นจันทร์พรรณราย
ส่วนพี่หมายเป็นอาทิตย์ลอยชิดกัน
.
จะเคียงคู่อยู่นานแม้กาลไหน
อสงไขยจะถนอมเจ้าจอมขวัญ
อจินไตยตราบกาลนานนิรันดร์
สองหัวใจผูกพันตราบนั้น..เอย
.
.๐..พันคม..๐.
ขอคุณภาพ..จากอินเตอร์เนท
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
รพีกาญจน์
,
พรานไพร
,
โซ...เซอะเซอ
,
สิริวตี
,
❀ Sasi ❀
,
ระนาดเอก
บันทึกการเข้า
~รวมทุกสำนวนของ"พันคม"ครับ~
สิริวตี
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
ออฟไลน์
กระทู้: 4730
สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..
สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..
|
|
Re: .๐..แม่หญิง..๐.
«
ตอบ
#1 เมื่อ:
25 ธันวาคม, 2559, 06:29:19 PM »
หน้าแรก
Re: .๐..แม่หญิง..๐.
หากประสบพบหน้าสักคราไหน
จะขอธรรมนำหทัยให้พี่เอ่ย
ทุกคืนค่ำร่ำพจน์สร้างบทเปรย
เคล้าเคียงเคยกล่อมชิดก่อนนิทรา
ถนอมพี่ดั่งเพชรในเรือนแหวน
น้องจะหวงน้องจะแหนให้ยิ่งกว่า
น้องจะโลมน้องจะรักมิชักช้า
น้องจะฟันน้องจะฝ่าหนทางไกล
เพราะพี่คือเอกบุรุษสุดที่รัก
ขอมอบภักดีมั่นมิหวั่นไหว
แม้น้องเป็นดวงจันทร์ผ่องอำไพ
ขอพี่ได้เป็นอาทิตย์เชยชิดกัน
เหินห่างกายแค่ไหนไร้สัมผัส
จิตยังมัดผูกยิ่งเป็นมิ่งขวัญ
ขอบูชาพี่ไปในนิรันดร์
จวบตะวันจันทราลาลับเลือน
น้องจะกรองน้องจะกลั่นหมั่นลิขิต
จะประดิษฐ์ไว้ก่อนมิคลอนเคลื่อน
ทุกถ้อยคำแต่งแต้มไปแย้มเตือน
ไปอยู่เย็นเป็นเพื่อนมิเชือนแช
เป็นยอดชายในหทัยของน้องแล้ว
คุณค่ามากกว่าแก้วหรือเพชรแน่
จะขอเคียงขออยู่เป็นคู่แท้
วันอาจแปรเปลี่ยนไปแต่ใจเดิม
สิริวตี
ขออนุญาตลองใช้การดำเนินคำของปู่มาเขียนต่อนะคะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
❀ Sasi ❀
,
รพีกาญจน์
,
ระนาดเอก
,
โซ...เซอะเซอ
,
พันคม
บันทึกการเข้า
~รวมทุกสำนวนของ"สิริวตี"ค่ะ~
พันคม
นักกลอนผู้เปรียบดั่งเพชร
ออฟไลน์
กระทู้: 848
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
|
Re: .๐..แม่หญิง..๐.
«
ตอบ
#2 เมื่อ:
28 ธันวาคม, 2559, 10:31:17 PM »
หน้าแรก
Re: .๐..แม่หญิง..๐.
เพียงแค่พบสบตาครั้งคราแรก
ปานศรแทรกสู่ทรวงแยกส่วนเสริม
ใจหวิวหวั่นสั่นไหวคล้ายกลองเจิม
เสียงดังเพิ่มตึ้กตั้กว่ารักจัง
.
ใจส่วนหนึ่งอยู่ในดวงใจนี้
อีกครึ่งรี่หายลับไม่กลับหลัง
ตะโกนก้องร้องดุด้วยเสียงดัง
มันมิฟังยังลอยไปคอยใคร
.
สาระวนเคียงข้างของร่างเจ้า
เสมือนเงาตามติดคอยชิดใกล้
แนบสนิทติดตามร่างทรามวัย
เรียกเท่าไรใจขืนมิคืนมา
.
โดนความรักครั้งแรกชำแรกจิต
ดั่งต้องฤทธิ์แห่งกลมนต์คาถา
ไม่เจอะตัวขอแลแค่หลังคา
ยามหลับตายังเห็นเป็นตัวตน
.
มันซาบซ่านจนทรวงไร้ทางสู้
รักไปอย่างไม่รู้เลยเหตุผล
มองแมกไม้ปลายจบนภดล
ดั่งสวรรค์ลอยวนบนนภางค์
.
ได้รับรู้หมดแล้วรสความรัก
และประจักษ์ถึงเศร้ายามเจ้าห่าง
สุขจะมากทุกข์จะมีอยู่ที่นาง
รักกระจ่างอย่างดีแล้วชีวิต
.
.๐..พันคม..๐.
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
❀ Sasi ❀
,
สิริวตี
,
รพีกาญจน์
บันทึกการเข้า
~รวมทุกสำนวนของ"พันคม"ครับ~
สิริวตี
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
ออฟไลน์
กระทู้: 4730
สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..
สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..
|
|
Re: .๐..แม่หญิง..๐.
«
ตอบ
#3 เมื่อ:
29 ธันวาคม, 2559, 07:35:04 PM »
หน้าแรก
Re: .๐..แม่หญิง..๐.
ผู้เป็นเจ้าของใจใคร่ครวญเถิด
เพราะบังเกิดหวั่นไหวอยู่ในจิต
ที่เคยย่างที่เคยเดินมันเพลินคิด
แทบจะปิดผู้ใดมิได้แล้ว
สุดหวิวหวามหวั่นหวาดและขลาดลึก
ห้วงสำนึกครั่นคร้ามกลัวยามแห้ว
หวังความรักบรรเจิดและเพริศแพร้ว
ถนอมแค่นวลแก้วกมลนี้
ความโศกแสนแน่นอุราใกล้อาสัญ
เพราะห่างกันกายามารศรี
ฤดูหนาวกลับร้อนรุ่มกลุ้มฤดี
หวังชาตรีพี่ยารักษาพลัน
เมื่อยามไกลกลัวใครมาเคียงข้าง
กลัวความห่างมาดลจิตคนหวั่น
หากมีเวทย์มนตร์บันดาลสราญครัน
จะร่ายไปกระชั้นให้ชิดชม
ค่ำคืนนี้หลับตาอย่าลืมน้อง
ที่เคยร้องเพลงชื่นลบขื่นขม
เอาหัวหนุนซบอกกอดกกกลม
แล้วร่ายพรมเพลงรักพักทั้งคืน
สิริวตี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
รพีกาญจน์
,
พันคม
บันทึกการเข้า
~รวมทุกสำนวนของ"สิริวตี"ค่ะ~
หน้า: [
1
]
ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว
ต่อไป »
กระโดดไป:
เลือกหัวข้อ:
-----------------------------
บทกลอนไพเราะ
-----------------------------
=> กลอนรัก
=> กลอนเศร้า
=> กลอนคิดถึง
=> กลอนงอนง้อ
=> กลอนคลายเครียด
=> กลอนให้แง่คิด
=> กลอนอวยพร
=> บทประพันธ์อันน่าประทับใจ
=> กลอนเปล่า
=> เรื่องสั้น แนวนิยาย
-----------------------------
อารมณ์กลอน
-----------------------------
=> การใช้งานบอร์ด-แจ้งปัญหา
=> สมาชิกแนะนำตัว
=> สารบัญกลอน สมาชิกกลอน
=> ห้องเรียนรู้คำประพันธ์
=> โคลง
=> ฉันท์ กาพย์ ร่าย
=> กลบท
=> คำคมอารมณ์กลอน
===> หมวดความรัก
===> หมวดเศร้า - อกหัก
===> หมวดการให้แง่คิด
===> หมวดคลายเครียด
-----------------------------
คุยเรื่องร้อยแปดชาวอารมณ์กลอน
-----------------------------
=> กระดานประชาสัมพันธ์สำหรับสมาชิก
=> คุยได้ทุกเรื่อง
=> ดูหนัง-ฟังเพลง-คลิปความบันเทิง
=> ขอความช่วยเหลือในการแต่งคำประพันธ์
-----------------------------
กฎระเบียบและการจัดการประกวดคำประพันธ์
-----------------------------
=> ห้องประกวดคำประพันธ์
กำลังโหลด...
