อาจเป็นเพราะชะตาพาหันเห
ความรักเฉห่างไกลไม่คืนหา
ด้วยเหตุผลปนเปจึงเอกา
หรือบนฟ้ากำหนดสลดใจ

เลิกสยบจบนั้นฉันคงมั่น
ความผกผันแปรเปลี่ยนวนเวียนใหม่
เธอชอบเขาเรารู้สู้ตัดไป
ดีกว่าใครเหยียดหยามประณามตน

คำเคยบอกออกมาคราชิดใกล้
อยู่ข้างในคงแน่มิแปรผล
เวลาล่วงปวงสัตย์ตระบัดคน
รักสุขล้นกลายร้างหนีห่างไกล

วันนี้ฟังเพลงนี้มีสติ
จิตดำริหมองหม่นปะปนใหญ่
จะหาซื่อเที่ยงแท้…แน่กระไร
เศร้าโศกไห้ครวญคร่ำ…รักคำเดียว

 

บทพระเอกละอ่อนซ่อนความเศร้า
แต่งกลอนเหงาหงุดหงิดลิขิตขาย
ให้โลกรู้ผู้หญิงชอบทิ้งชาย
เขียนระบายความเก่าโศกเศร้าซม
นั่นคือเรื่องเฟื่องฟูรักรูรั่ว
เคยเมามัวถลำระกำขม
ปีใหม่โผล่โซลท่านเย้าเลิกเศร้าตรม
ม่ะ…. (ชวน)…ผสมวิสกี้เปรมปรีดา


 

เห็นเพื่อนเศร้าเหงาทรวงเป็นห่วงนัก
รู้ว่ารักผกผันมันแสบสา
ใจแหว่งวิ่นกินข้าวเคล้าน้ำตา
บางเวลาเลอะเลือนเหมือนบ้าบอ

จึงอยากดามถามไถ่วันใจเดาะ
เสริมสร้างเกราะแกร่งกล้าอาสาก่อ
ทำกับแกล้มแหนมยำตำมะกอ
อ่ะไม่พอนี่แตะย่างเนื้ออย่างดี

 

อุ่ย..มาช้า..แต่มาด้วยใจนะจ๊ะ

...เอาเพลงไปฟังก่อนนะครับ เดี๋ยวว่างจะมาต่อ...
 

หากวงเหล้าเขาขานสานภาษิต
อย่ามาชิดให้ช้ำทำแยแส
หากหญิงไม่จริงใจอย่าไปแคร์
อย่าตอแยให้ตรมจะข่มจินต์

แม้ขวดเหล้ามิร้าวเท่ารักพี่
ความรักที่เคยมีมันขาดสิ้น
เหล้าจึงกินย้อมใจให้ยุพิน
เพื่อลืมลิ้นบางคนเคยปรนเปรอ

สิริวตี

รักสลายหายลับต้องอับสูญ
ช้ำเพิ่มพูนขมขื่นวันคืนเผลอ
เหตุตรมเศร้าเหงาหงอยตาลอยเบลอ
นั่นน่ะเออ..เสียดายเขาพาเศร้าใจ

ฤาแสดงแกล้งเจ็บเก็บมาคิด
วางจริตหมองหม่นเป็นคนใหม่
เจ็บปวดเร้าเช้าค่ำทุกข์ย้ำใน
คร่ำครวญใคร่มองเห็นสิ่งเป็นจริง

ธรรมชาติมนุษย์สุดยากหยั่ง
งามสะพรั่งมวลสุดาแววตานิ่ง
มีมากล้นเหนื่อยหน่ายพร่างพรายพิง
เห็นทุกสิ่งไร้ค่าเกินอาทร

มาวันนี้ห่างหายเสียดายมาก
ละเมอฝากถ้อยพจน์ดังกฎก่อน
กรรมเคยสร้างเวรมาจึงอาวรณ์
ขอผัดผ่อนใช้บ้าง….ก่อนวางวาย

 

ถนอมเอ๋ยถนอมเพราะยอมเจ้า
ด้วยพี่เฝ้าฟูมฟักผูกรักมั่น
หวังได้ครองน้องนุชสุดจาบัลย์
เศร้าโศกนั้นหลงพจน์ร่ายรดลวง

วจีหญิงจริงแท้หรือแปรเปลี่ยน
หลอกวนเวียนยวนยั่วทั่วแดนสรวง
พอกลับกลายหายหากยากตักตวง
พันคำพ่วงเหลือน้อยเพียงถ้อยเดียว

พี่เคยช้ำถลำล้มด้วยลมปาก
พาลคิดมากระแวงระวังก้าวรั้งเหลียว
ก่อนชะเง้อเผลอชะแง้แม่หน้าเรียว
ห่อแห้งเหี่ยวหดหู่...พธูลา

อันวิสัยใจคอละออคล้าย
ป้อนคำปรายเสน่ห์ชวนเร่หา
สิริวตีคนดีของพี่ยา
ที่เล่ามา..มิใช่เจ้าโปรดเข้าใจ