รับข้อความยั่วยวนกวนแต่เช้า
สงสัยเมามึนค้างแวะถางถาก
ตามสบายยัยดินยินดีมาก
ระบายฝากได้หมดอดทนพอ

น้อมยอมรับเสมอถ้าเธอชื่น
แม้ขมขื่นขุ่นใจไม่ร้องขอ
เชิญกระหน่ำวาทีอย่ารีรอ
มิหวั่นท้อจะขู่เข่น...ไม่เป็นไร

 

ส่งที่ลับอับอายขายที่แจ้ง
ลงแสดงสาธารณะชน…ซนรู้ไหม
แต่เอาเถอะเลอะลัด…ก็จัดไป
ฟัง….ก่อนใคร่บ่นว่า…อย่าหูเบา

ร้องโอดโอ้ย…คันปาก…ไม่อยากพูด
เรื่องฉาวปูด..ซุกซ่อน..ครั้งก่อนเก่า
เคยจั่นคะจั่นขา…โทรหาเรา
มาบ่นเหงา…งี้งั้น…ทำ…ขวัญกระเจิง

 

ไม่เคยโทรเคยเถือเบื่อขี้หน้า
ยกเมฆมากล่าวอ้างให้วางเบิ่ง
อุตริ ริยื่นทำรื่นเริง
เดี๊ยะด่าเปิงแต่เช้า  จะเอารึไง..?

หากคิดถึงตรึงตราว่าอีกอย่าง
ปูแนวทางบอกมาอย่าบ้าใบ้
ข้อความนั้นสั้นจุ๊ดเดือดปุดใจ
หรือคบเราเอาไว้ ใช้ระบาย

 

ยาปลดอั้นชั้นดีของชีวิต
ได้หยอกนิดปลอดโปร่งท้องโล่งหลาย
แซวอีกหน่อยคอยวาง..มุขปางตาย
กลอนสบายโต้สนุก...คิดทุกคำ

เสมือนมนต์ศาสตร์เวชเภทภูมิภพ
ละอองรบหลอกล่อ...ระย่อย่ำ
เธอแสร้งเสเร่ลับ...ลวงกลับลำ
รอขยำ..ขย่ม...ดัน..ล้มเอง


เฮ้ย....ก็เธอแก่แล้วหนอ  วิ่งไล่เรามากมาก ก็ต้องระวังล้มนะจ๊ะ

 

 

เขาว่าคนล้มนั่นอย่าข้าม
มาช่วยกันหามขึ้นก็เก่ง
ล้มแล้วหายไปให้วังเวง
เดี๋ยวเฉ่ง"พี่จั่น"นั่นตัวดี

ปากคอเลาะร้ายพูดไม่เพราะ
แม่บ้านจับเฉาะสักทีนี่
จะได้นุ่มนวลยวนใจมี
ตอนนี้ขอเมินไม่อยากพบ

สิริวตี
 

 
เรียกแบบเดิมดีกว่าอย่าลำบาก
ยิ่งเปลี่ยนมากความหมายกลายคลาดเคลื่อน
เรารู้ร่างชรามิพร่าเลือน
ก็มิเหมือนบางคนหลงตนเอง

เตือนวตีน้องเจ้าอย่าเข้าใกล้
อย่าหวั่นไหวลำนำคำป่าวเปล่ง
ปู่จั่นเจาเขาซ่าส์ ส ส บ้าละเลง
เที่ยวอวดเบ่งขู่ทั่ว...แต่กลัวเมีย

 

เป็นคนผ่อนอ่อนน้อมยอมก้มหัว
มิยวนยั่วหยอกใครจนใจเสีย
นิสัยซื่อถืออภัยไม่นัวเนีย
ต้องต่ำเตี้ยล้าหลังโดนรังควาน

อาศัยอยู่ประจำผู้กำเนิด
สุขล้ำเลิศอบอุ่นคุณไพศาล
ที่พลาดพลั้งยังโสดโปรดช่วยวาน
ภรรยาผ่าน...ตกถึงท้อง...อยากลองกิน


ว่าจะทานละอองดิน เป็นคนแรกน่ะ 5555

 


ขอบพระคุณภาพจากอินเทอร์เน็ตครับ

 

อุ๊บ .บ.บตายโหงลงเหวใจเหลวเลื่อน
ดู๊สิเพื่อนช่างกล้าพูดบ้าบิ่น
คบกันก่อต่อถ้อยเรียงร้อยริน
ศรีกวินจั่นเจาเจ้าแพ้ทาง

หลงอักษรกลอนหวานของฉันแล้ว
ใจดุจแก้วจอมยุทธมาหยุดย่าง
ปลายจวักถักทอพะนอวาง
กลอนเตะผางแก่นทรวงทะลวงใจ

เรามิหลงคารมหมายชมชื่น
เธอน่ะรื่นเร็วปร๋อพ่อปลาไหล
มิหลงกลคนแรกแทรกก่อนใคร
คนสุดท้ายที่เท่าไหร่ ล่ะพ่อคุณ

 

เชื่อคำเตือนพี่ศิมิหลง"จั่น"
คนกล้านั่นท่านน่ารุ่นอาเตี่ย
พอเขียนแกล้งหยอกมากลำบากเพลีย
หวังจะให้เรียกเฮีย  เฮ้อ!...เกรงจินต์

สิริวตี
 

โอ้พ่อดอกมะแว้งมาแสร้งจั่ว
เราน่ะกลัวเกรงเออเจอกระล่อน
เห็นมาลีที่ไหนก็ไชชอน
ชายเหมือนหนอนมีพิษฤทธิ์ร้ายแรง

คิดอีกทีดีเหมือนกันวันเมื่อยปวด
มีคนนวดถูขัดดัดขาแข้ง
ห้ามขึ้นเสียงเถียงหือดื้อตะแบง
ขืนทำแผลงฟาดปากด้วยสากกะเบือ