หากแม้สิ้นเพลงรักที่พักผ่อน
ยังมิสิ้นอาทรใจเสมอ
แม้มิเคยจะพบประสบเจอ
ยังเสนอคืนวันฝันเพียงเดียว

พ่อเนื้อทองของน้องจงนอนเถิด
จะใส่สุขพริ้งเพริศให้ประเดี๋ยว
หลับตาพริ้มนะท่านจะปันเทียว
ความรักเกี่ยวประดิษฐ์สิทธิ์หัวใจ

น้องจะร้องเพลงกล่อมเพื่อพี่หลับ
และจะขับเพลงกลอนสุนทรใกล้
น้องจะขอผูกรักสมัครไป
ตราบชีวาวอดไซร้ไหม้หมกดิน

สิริวตี

หญิงกะล่อนร้อนอกรันทดจิต
อย่าลิขิตร้อยเรียงเคียงส่งให้
เคยว่าเป็นเรือนเหย้าเข้าหทัย
จึงติดตามต่อใกล้ไม่เว้นวัน

กระไรเลยจะรักก็ว่ายาก
ต้องลำบากเป็นทุกข์มิสุขสันต์
เผื่อหายหน้าเผื่อพรากเผื่อจากกัน
อย่าโศกศัลย์ครวญจิตคิดถึงเลย

สิริวตี
 

ถ้าคืนนี้เหนื่อยนักก็พักผ่อน
หญิงกะล่อนก็หยุดพูดเอื้อนเอ่ย
ชายขี้เหงาร้าวรอนรีบนอนเอย
หยุดรำเพยอาลัยไปนิทรา

เรื่องความรักไปเรียนเพียรอีกห้อง
มีคนจองที่นั่งตั้งพันกว่า
เพื่อนมีมากเลือกใช้ได้ทุกครา
แถมตำราสะกดให้หมดใจ

แต่พี่ไม่ไปนะตอนนี้ทานข้าวเย็นแล้วอิ่ม กลัวได้กินพะโล้ฝีมือวตี

ยามจะนอนนอนเหงาเงาถวิล
ยามจะกินซับซ้อนนอนมิได้
ยามจะนั่งอดยืนดาษดื่นไป
ยามจากไกลใกล้อดหมดกันที

เรื่องความรักอยู่ไหนรักได้หมด
ด้วยปรากฏธรรมชาติสะอาดสี
สรรพสัตว์บนโลกจะโชคดี
เพราะว่าในปฐพีมีความรัก

คนจองที่มานั่งตั้งพันได้
อยากจะเก็บตังค์ไซร้ให้ประจักษ์
แต่คุณพี่เฒ่าธุลีใจดีนัก
จึงเชิญชักนอกเหย้าเข้ามาดู

สิริวตี

คริๆ

ปล. กับข้าวทำไม่เป็นเลยค่ะ หาวัตถุดิบมาให้ช่วยกันทำนะคะ อิอิ

โลกมืดห้องมืดฉันยืนคว้าง
ดูช่างเวิ้งว้างมิสุขสม
ใจปิดตาปิดคิดแต่ตรม
ขื่นขมขื่นขมจมความคิด

จะเปิดออกไปใจมิกล้า
ก็เพราะรู้ว่ามันจะผิด
ทนเหงาเดียวดายหน่ายชีวิต
ทนทุกข์เพราะจิตคิดจะดี

สิริวตี

คืนวันหนาววันเหน็บเจ็บป่วยไข้
อยากให้พี่มาใกล้มาคอยห่วง
มองดูแสงจันทร์ผ่องส่องแดดวง
กลับมาหวงห่วงกันเช่นวันเดิม

สิริวตี