เฝ้าคิดถึงมิวายชายบ้านทุ่ง
มาเมืองกรุงเดียวดายให้เวิ่นเว่อ
มองทางไหนรายล้นคนพะเรอ
ฉันคงเซ่อ ไม่รู้จักใครสักคน

คิดถึงที่เคยเคียงเถียงนาน้อย
เผือกมันกลอยคงงามยามหน้าฝน
จับกระแตแย้เต่ามาเผารน
มีหนอนด้น ไส้เดือนกรอบ"พราน"ชอบกิน

ตามประสาพาสุขไร้ทุกข์หม่น
แต่ความจนจำหลีกต้องดีดดิ้น
เดินหางาน เช้ายันค่ำน้ำตาริน
อยากกลับถิ่นแต่ไร้หวังตังค์ไม่มี

ดิน

  

เงินเดือนจ่ายนายแม่เล่นแต่หวย
อยากร่ำรวยแหกกฎหวังปลดหนี้
ได้เป็นหมื่นชื่นตาสองนาที
โพยยาวปี๋หมกเม็ดเลขเด็ดดวง

คราโฉลกโชคหลงถูกตรงเข้า
ตั้งแต่เช้าคุยมันส์จนวันล่วง
คราหวยกินสิ้นท่าสีหน้ากลวง
ใคร่เป็นห่วงล้มชักปากหักงอ

กลับบ้านเถิดเตลิดช้าชะตาหด
อบายมิลด..เลิกไปแม้ใครขอ
อยู่เถียงนาค่าน้อยคนคอยรอ
หลงผิดต่อขุ่นคลักจมปลักโคลน


ด้วยความห่วงใยนะครับ

Jannjao

ขอขอบพระคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต

หวังโชคช่วยรวยได้มีใช้สอย
มิต้องคอยปีนป่ายตะกายโหน
ทำงานเมื่อยเหนื่อยหมอบหอบพุงโยน
สวมหัวโขน  พกเงินหนามาหลายปี

กะทุ่มเทเกทับจับเลขเด็ด
ดวงเบี้ยวเคว็ดยิ่งยวดชวดเศรษฐี
ออกมาหางานทำโดนย่ำยี
คิดบวชชี  รวบรัดเกาะวัดกิน

 

เรามียากินขวดเบ้อเริ่ม...มะต้องห่วง

คิดสงบหลบหนีบวชชีเฒ่า
ไต่เป็นเต่าถูกต้อนหลังก้อนหิน
คงแคะคืบสืบสาวเลขคราวชิน
แพร่มลทินลัทธิหวยหวังรวยไว

วัดอยู่เย็นเป็นสุขต้องทุกข์โศก
แซะขูดโบกเลขนั้นเป็นกันใหญ่
ศาลาสงฆ์ลงต่องัดหอไตร
ข่าวมาใหม่หวยเคลื่อนถึงเรือนสมภาร


เดือนร้อนสมภารอีก  นักล่าหวย  บุกเรือนท่านน่ะ

Jannjao





ขอขอบพระคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต

 

เอ้าโดน ท่านจั่นเจา แย่งตอบก่อนล่ะ สัมผัสหายเลย