สูงสุดของทานคือการอภัย

จักกรีด หรือ รีดเลือด จากดวงจิต
จักกราย กราด กลบมิตร ลงหลุมไหน
จักย้าย ยาตร มาตรร้าย แต่ปางใด
จักย่อง จัก จ้องไย ให้เกินกาล

ไม่เมิน ข้าม ห้ามใจ รึไรเจ้า
ไม่มอง เขา เพียงเขลา ไม่หอมหวาน
ไม่หมอง มัว ตัวเรา ไม่เปรอะนาน
ไม่หมาง ลบ กลบสมาน ไม่ดีฤๅ

....ศิรศรา....

สวัสดีค่ะ ขออนุญาตทักทาย "สวัสดีค่ะ" รอบห้อง
ดีใจที่ได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของอารมณ์กลอน
น้องใหม่ ฝากพี่ ๆ ติชมแนะนำผลงานได้นะคะ
ฝากเนื้อ ฝากตัวด้วยค่ะ

สะสมสร้างวัตถุธรรมหนุนนำเนื่อง
วัดโตเขื่องโรงพยาบาลเสริมงานใหญ่
ยังมิสู้รู้รักสมัครใจ
ยกโทษให้ก่อเกื้อยอดเนื้อบุญ

อภัยทานสราญรมย์พร่างพรมหอม
ความคิดยอมถอยเข้าใช่เต่าตุ่น
คือนักแก้แปรปัญหาเกื้อการุณ
มิหมกหมุ่นมอดไหม้เผาไฟตัว

ขอวิงวอนกลอนนี้เป็นที่ตั้ง
อย่าละล้าละลังกักขังชั่ว
โกรธเคืองแค้น คุ กรุ่นเรื่องขุ่นมัว
ปล่อยลมรั่วร้อนร้ายสบายตน

Jannjao


ขอขอบพระคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต

@ อะไรมัดผูกเจ้า............จงตรอง
พลาดผิด แท้! บ่จำจอง.....จับไว้
"รัก อภัย"ต่อตนและผอง...ผู้อื่น
พลันสู่"บ้านรัก"ได้............ดุจเข้าเนาสรวง



ขออภัย กลอนยาว ๆ
มือถือ 555 ไม่ไหวคร้าบ