คิดเอื้อมหวังทั้งทั้งที่ต่ำต้อย
และบางทีสมองน้อยคิดมิได้
ที่เฝ้าถามรักแท้เกิดแก่ใคร
เพราะบางทีมันไม่ใช่กับเรา

ยังทนดึงทนรั้งและยังดื้อ
รู้ทั้งรู้รักคือของใครเขา
ในความสุขความงามยามมัวเมา
ความจริงคำว่าเรามันเลือนราง

ฉันอาจเป็นผู้แพ้ตั้งแต่ต้น
อีกทั้งความหมองหม่นมาเคียงข้าง
อาจไร้คบเพลิงไฟเดินในทาง
หาเทียนนำสว่างก็ยากเกิน

สิริวตี