กลอนชนะเลิศ
(ประจำเดือน กรกฏาคม ๒๕๖๐)
หัวข้อ"บรรยายจากภาพที่ท่านเห็น?"
ประกวดกลอนสุภาพ ประจำเดือน กรกฎาคม ๒๕๖๐
หัวข้อ "บรรยายจากภาพที่ท่านเห็น"
ประพันธ์โดย ตะวันรอน
------------------------------------
สำนวนที่ ๑
จากภาพข่าวเล่ามาน่าสลด
หมาถูกบดทับร่างอย่างอดสู
โดยรถยนต์ดังว่าไม่น่าดู
และมีผู้เห็นกันต่างมั่นใจ
สุนัขชื่อ”เจ๊าะแจ๊ะ”แวะตลาด
เพราะประมาทหรือกรรมทำไฉน
ต้องมาตายอนาถถึงฆาตไป
จะโทษใครกันหนา..หมาหรือคน
เจ้าของหมารันทดแสนหดหู่
หวังจะสู้เพื่อหมาหาเหตุผล
แจ้งข้อหาว่าขับสัปดน
เห็นแก่ตนเกินไปไร้เมตตา
คนขับเหยียบนั้นเล่าไม่เข้าข้าง
ยกข้ออ้างประมาทร่วมสวมข้อหา
ไม่ดูแลสุนัขตนผลตามมา
ไฉนว่าผมผิดคิดระราน
พร้อมต่อสู้เพื่อคนจนชนะ
ไม่คิดจะหดหัวกลัวหลักฐาน
ผมแก่แล้วเชื่อเถิดเพราะเกิดนาน
แค่สังขารหง่อมไปใช่ประเด็น
ขับรถดีมองไปไม่เห็นหมา
เพียงหูตามันมัวสลัวเห็น
เลยเหยียบทิ้งตายซากไม่ยากเย็น
เปลี่ยนหมาเป็นคนบ้าง..อ้างอะไร ?
ตะวัน
♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠
รางวัลรองชนะเลิศ"อันดับที่ ๑ประกวดกลอนสุภาพ ประจำเดือน กรกฎาคม ๒๕๖๐
หัวข้อ "บรรยายจากภาพที่ท่านเห็น"
ประพันธ์โดย ตะวันรอน
---------------------
สำนวนที่ ๒
รูปสุนัขนั่งจ้องมองถนน
ย่านชุมชนพลุกพล่านใครผ่านเห็น
สื่อนิยามความหมายหลายประเด็น
ขอยกเป็นตัวอย่างสร้างร้อยกรอง
ดูจากภาพทราบเห็นเป็นไนยะ
เหมือนหมาจะแสนรู้คู่เจ้าของ
ฝึกให้เฝ้าหน้าร้านด้วยการมอง
ช่วยสอดส่องผู้คนบนทางเดิน
เห็นสิ่งใดผิดแผกแปลกก็เห่า
เพื่อบอกเจ้าของมันน่าสรรเสริญ
หรือเห่าเพื่อทักทายคล้ายเชื้อเชิญ
น่ารักเกินดึงคนมาสนใจ
ธรรมดาของสัตว์เดรัจฉาน
ยากต่อการขัดเกลามิเอาไหน
แต่สุนัขมักซื่อสื่อหทัย
มิเคยไร้กตัญญูรู้คุณคน
ถึงเป็นสัตว์แต่ใจมิไร้สัตย์
จับมาหัดฝึกเป็นก็เห็นผล
แถมมานะบากบั่นขยันทน
ยืนหยัดตนไม่อู้สู้เพื่อนาย
เกิดเป็นคนควรหมั่นขยันกิจ
มิควรคิดท้อถอยลอยจุดหมาย
ชีพไม่สิ้นดิ้นไปไม่อดตาย
หากเกียจคร้านดูดาย..อายหมาเอย ฯ
ตะวัน♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠
รางวัลรองชนะเลิศ"อันดับที่ ๒ประกวดกลอนสุภาพ ประจำเดือน กรกฎาคม ๒๕๖๐
หัวข้อ “ บรรยายจากภาพที่ท่านเห็น ”
ประพันธ์โดย ไชยเชษฐ์
สำนวน ๑
สัตว์หน้าขนคนหน้าขาวคราวเปรียบเทียบ
อย่าหยามเหยียบจิตใจเมื่อไม่เห็น
บรรยายภาพนี้คือสื่อประเด็น
ถึงจะเป็นสุนัขก็ขอทำดี
หอนเห่าหอบหมอบเลียคลอเคลียใกล้
จำกลิ่นได้เฝ้าดูรู้หน้าที่
ความใสซื่อผ่านแววตาน่าคลุกคลี
ผูกคอด้วยผ้าสีคงมีนาย
ช่างแสนรู้พิทักษ์รักเจ้าของ
บนครรลองผูกพันที่มั่นหมาย
สื่อสารด้วยคุณค่าภาษากาย
แม้ตัวตายก็พร้อมยอมพลีตน
หมื่นคำพูดแสนคำหวานล้านคำกล่าว
บอกเรื่องราวไม่หมดปรากฏผล
เพียงหนึ่งงานการกระทำนำกมล
เมื่อได้ยลย่อมตราตรึงซาบซึ้งใจ
ป้อนอาหารแด่สุนัขมักสำนึก
จำคนฝึกสอนหัดดัดนิสัย
ยังรู้คุณตอบแทนแสนห่วงใย
มิห่างไกลมอบชีวิตเฝ้าติดตาม
คือคุณค่ายิ่งใหญ่จากใจสัตว์
ที่เด่นชัดเตือนมนุษย์หยุดเหยียดหยาม
ล้วนเท่าเทียมสิทธิลิขิตความ
สื่อนิยามภาพสุนัขประจักษ์จริง
ไชยเชษฐ์
♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠ ♠
