เส้นเกษาดำขลับลับพราวพราย
ดวงพักตร์ฉายซึ่งด้วยรัศมี
คิ้วน้องนางดั่งคันศรพรทวี
ดวงเนตรนี้ดังแม่กวางกลางพนา

งามเช่นนี้หายากยิ่งกว่าสิ่งอื่น
งามระรื่นรวยรสดังปักษา
งามทั้งกายทั้งหัวใจทั้งวาจา
งามกว่าหญิงทั่วหล้าปฐพี

ความงามเจ้าทำให้ข้าต้องหลงรัก
มิอาจหักห้ามใจให้หน่ายหนี
ข้าจะขอรักเจ้าเท่าชีวี
ครองรักนี้ให้พูนสุขทุกวันวาน

จึงขอแต่งร่ายเรียงเป็นคำกลอน
ร้อยอักษรด้วยใจรักถักประสาน
รำพันรักของตัวข้าด้วยกลอนกานท์
ให้นงคราญเห็นใจใฝ่ฤดี

อย่ามาหักอกกันนะ มันเจ็บ


เจิดจำรัสรัตนกานท์
21/08/60