ตราบมนุษย์ ยังคงรัก ในศักดิ์ศรี                  ตัวฉันนี้ ไม่คลายรัก กลอักษร
ตั้งแต่ตื่น ลุกเดินยืน หรือล้มนอน                 ยังคงซ่อน เงากลอนกานต์ ไม่ผ่านลา
 
หมดอารมณ์ เพียงบางช่วง ของชีวิต            ใช่ว่าปิด สวิตพัง นะพี่ขา
ว่างวันใด เหงาวันไหน อารมณ์มา                 ลับวาจา ผ่านรสกลอน ผ่อนเหนื่อยคลาย

ศิรศรา 7/9/2560

 
กะเขียนกลอนตอนค่ำ.ฝนฉ่ำชื่น
ฟ้าร้องครืนโครมมา.เจ้าข้าเอ๋ย
หมดอารมณ์คมกานท์.คงผ่านเลย
บทเดียวเหวยวางไว้.เผื่อใครเติม
 
กิติราช ทับทิม..
ราตรีสวัสดิ์ครับ