แว่วเสียงของใครทำใจหาย
ตอนสายแดดจ้องแต่ส่องหน้า
ยังลุกไม่คล่องต้องกินยา
เจ็บท้องนักหนาสารพัน

มองที่กระจกสะทกสะท้อน
จึงเข้าเวบกลอนเพื่อเบิกขวัญ
กล่าวคำสวัสดีตรงนี้พลัน
ก่อนวันนี้นั้นจะหมดลง

หมดเพื่อเร่งเร้าเข้าวันใหม่
เปลี่ยนแปลงเปลี่ยนไปไม่เริงหลง
เหนื่อยแสนเหนื่อยอ่อนนอนเปื่อยปลง
เจ็บไข้นานคงจะไม่ดี

พร่ำพร่ำจำนรรจ์หลายบทเนิ่น
ขอให้เพลิดเพลินและสุขี
ทำงานรื่นรมย์สมฤดี
อย่าลืมไมตรีที่แบ่งปัน

สิริวตี
คิดถึงคร้าบบบบ

 


มิใช่เล่ห์โลมลิ้นดิ้นด๊อกแด๊ก
มิได้แบกได้หามถามดูสิ
มิพูดปดดอกหนอขอหน่อยฮิ
หัวเราะคริคริดังใช่หวังกวน

พูดสองแง่สามง่ามก็ข้ามเหอะ
พูดเลอะเทอะเจอะฉันมันเสสรวล
พูดครึกครื้นรื่นเริงบันเทิงชวน
พูดทุกส่วนล้วนจริงใช่ลิงลม

วิริน
๕/๑๐/๖๐