กลอนชนะเลิศ
(ประจำเดือน มกราคม ๒๕๖๑)
หัวข้อ"ซื่อกินไม่หมด คดกินไม่นาน?"ประกวดกลอนสุภาพ ประจำเดือน มกราคม ๒๕๖๑
หัวข้อ “ซื่อกินไม่หมด คดกินไม่นาน”
ประพันธ์โดย ไชยเชษฐ์
ความซื่อสัตย์สุจริตรับผิดชอบ
อยู่ในกรอบศีลธรรมนำเหตุผล
ย่อมไม่สิ้นความดีชี้นำคน
มิอับจนแรงบุญเกื้อหนุนตาม
หากฉ้อฉลทุจริตคิดละโมบ
ลุ่มหลงโลภความอยากยากหักห้าม
ย่อมก่อเกิดกิเลสเหตุวู่วาม
จึงมองข้ามศักดิ์ศรีในชีวา
เปรียบความซื่อสำนวนไทยกินไม่หมด
เปรียบความคดกินไม่นานหว่านปัญหา
เมื่อน้ำลดตอผุดหยุดเวลา
ชี้ชะตาสิ่งที่ทำกรรมของตัว
จงคิดดีทำดีเป็นที่ตั้ง
รู้ยับยั้งราคีที่หม่นมั่ว
หิริโอตตัปปะจงเกรงกลัว
ละอายชั่วเรารู้อยู่แก่ใจ
อันทรัพย์สินเงินทองของภายนอก
สิ่งลวงหลอกสายตาอย่าหลงใหล
เพียงกระพี้มิเข้าถึงซึ่งแก่นใน
ยามสิ้นชีพเอาติดไปมิได้เลย
ความซื่อดั่งต้นทุนบุญกุศล
ให้เหล่าชนรุ่นหลังยังได้เอ่ย
กินไม่หมดจดจำคำพังเพย
ชี้เปรียบเปรยกังฉินกินไม่นาน
ไชยเชษฐ์
รางวัลรองชนะเลิศ"อันดับที่ ๑ประกวดกลอนสุภาพ
หัวข้อ ซื่อกินไม่หมด คดกินไม่นาน
ประพันธ์โดย สมพงศ์ ชูสุวรรณสำนวนที่ ๑
โครงเรื่องเหมือนกับสำนวนที่ ๒ แต่เน้นบทนำ เพื่อให้เป็นทางเลือกของผู้บริโภค
** นำเรื่องราวคราวโบราณกาลครั้งก่อน ให้สังวรสอนสั่งคนทั้งหลาย รู้ผิดชอบดีชั่วกลัวอบาย จะขยายถ้อยคำจำนรรจา
** มีผู้เฒ่าซึ่งเปรียบได้ไม้ริมฝั่ง ใจคาดหวังมุ่งมาดปรารถนา มอบมรดกยกให้บุตรธิดา จึงเรียกมาสั่งความตามต้องการ
** อันเม็ดถั่วเหล่านี้มีเพื่อลูก นำไปปลูกฟูมฟักเป็นหลักฐาน ของใครงามมากกว่าพาชื่นบาน จะมอบทรัพย์ศฤงคารบ้านเงินทอง
** ถึงวันที่สำคัญดังมั่นหมาย ถั่วเรียงรายงอกงามดีไม่มีสอง แต่ของคนสุดท้ายชายมอง มีดินกองไร้พืชพันธุ์อันใดเลย
** จึงรีบมอบสมบัติจัดให้เขา พร้อมกับเล่าความจริงสิ่งควรเผย ถั่วทุกเม็ดพ่อคั่วไฟไปแล้วเอย จะงอกเงยได้อย่างไรไม่มีวัน
** ความซื่อสัตย์จัดว่าเลิศประเสริฐยิ่ง บังเกิดสิ่งที่ดีมีสุขสันต์ เกียรติยศความก้าวหน้าค่าอนันต์ คดโกงนั้นอันตรายภัยร้ายแรง
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
๒๑ มกราคม ๒๕๖๑
รางวัลรองชนะเลิศ"อันดับที่ ๒
หัวข้อ" ซื่อกินไม่หมด คดกินไม่นาน??"
ผู้แต่ง : วิริน
สำนวนที่ ๑
หากเติบโตเป็นใหญ่ภายภาคหน้า
รู้จักกล้าปฏิเสธด้วยเหตุผล
ความซื่อสัตย์จัดวางกลางกมล
คอยเตือนตนตั้งมั่นมิผันแปร
แม้นทำการสิ่งใดไตร่ตรองนิด
ถูกหรือผิดคิดบ้างหาทางแก้
อย่าให้ใครเย้ยหยันหมั่นดูแล
จิตแน่วแน่แก่เฒ่าเล่าสืบไป
ประกอบแต่กรรมดีเป็นที่ตั้ง
จงหยุดยั้งอย่าโกงต้องโปร่งใส
ปราบให้สิ้นคนคดหมดจากไทย
ชาติจะได้รื่นรมย์สมดังปอง
อย่ามัวเมาเอาอย่างขุนนางชั่ว
ประพฤติตัวตกต่ำจักช้ำหมอง
งบประมาณใหญ่น้อยคอยจับจอง
กินจนท้องแทบแตกหากแจกแจง
จงเป็นเด็กรุ่นใหม่ใจสะอาด
เยาวชนฉลาดชาติแข็งแกร่ง
เกียรติยศศักดิ์ศรีมีค่าแพง
ซื้อตำแหน่งแบ่งฝ่ายน่าอายจริง
ซื่อกินไม่หมดคดโกงลงโลงเผา
ธุรกิจสีเทาจักเข้าปิ้ง
ขืนปล่อยปละละเว้นเช่นพวกปลิง
เลือดหยดติ๋งโดนดูดพูดเปรียบเปรย
วิริน
๒๖/๑/๖๑