ใช่ภูตบินวิญญาณเหาะหาญกล้า
แทรกหลังคาหน้าต่างลอดข้างถึง
แค่เกือกเกาะเลาะผังเดินปังปึง
หรือทะลึ่งลงน้ำดำมุดดิน
ไร้คาถาอาคมยอก้มกราบ
ร่ายสูบสาบปราบมารหักผาลบิ่น
สะเดาะกลอนลอนห่างโล่งรางริน
เสกหนังวิ่นแหวกช่องเข้าท้องตุง
พยายามปรามจิตคิดสงบ
สิบนิ้วจบวันทาสวดพาหุง
หายใจเข้าเบาแผ่วแขม่วพุง
โอหนอยุงรุมกัดสะบัดเกา
ใส่รหัสปัดหมุนจูนเลขล็อค
ลองมือน็อคสลับจับเขย่า
บิดขวาตายซ้ายกิ๊กคลิกเบาเบา
แท้โง่เง่าในปักสลักดาน
เสาะวุ่นวายรายรอบรั้วขอบชิด
หรือก่อนปิดแขวนไว้ขอในบ้าน
หรือทำหล่นคนมั่วฟ้อนครัวทาน
ยิ้มหน้าบานกริ้งกรุ่มสาวตุ้มโมง
จวนมืดทั่วมัวดำหาลำบาก
ต้องนอนฟากตากยุงไร้มุ้งโล่ง
ผ้าต่องผลัดพันกายส่ายโทงโทง
ซ่อนข้างโอ่งนี่ไงไฉนลืม...
รพีกาญจน์
