วัยซน
จากเตาะแตะต้วมเตี้ยมต้องเจียมตัว
ตอนนี้รัวเดินรอบชอบใจหนา
ตื่นเมื่อไรเพลิดเพลินเดินไปมา
พร้อมตั้งท่าเตรียมวิ่งมิอิงใคร
เจ้าตัวเล็กอวยเก่งเบ่งนำหน้า
เจ้าลูกหมาพี่น้องต้องสู้ไหว
กระโจนบุกวิ่งหนีหลบลี้ไกล
สามตัวไม่ยอมแพ้ดูแน่จริง
ส่วนตัวแม่มิมั่วมัวกินของ
เข้าจับจองนอนไปไม่สุงสิง
เมื่อลูกน้อยเหนื่อยมาพาแอบอิง
แม่ไม่ทิ้งยังห่วงหาพาเลียตัว
คอยเวลามาถึงจึงแข็งแกร่ง
วันมีแรงไปไกลให้เวียนหัว
ต้องตามหาทั้งวันยังระรัว
ตามืดมัวถ้ายุ่งจังต้องขังกรง
ปากก็กัดงัดแงะของแตกหัก
ด้วยใจรักเจ้านายมิวายหลง
มิได้ว่าโกรธาพาตกลง
จิตมั่นคงยังรักหวังภักดี
“มันแกว”
๒๐ เม.ย.๖๑
