...ฝนน้ำตา...
เถอะชีวิตแบบนี้ไม่มีบ่อย
ยามถดถอยแบบนี้ต้องมีเห็น
ช่วงชีวิตหนักหนาน้ำตากระเซ็น
ยามลำเค็ญมีบ้างก็ช่างมัน
ทุกชีวิตอาชีพต้องรีบเร่ง
ด้วยตัวเองนั่นแท้มิแปรผัน
ต่างหากินอยู่รอดตลอดวัน
แล้วค่อยหันนับเดือนจนเลื่อนปี
ช่วงผ่านมาเปลี่ยนผลัดสาหัสยิ่ง
แลดูนิ่งเริงรุกเหมือนสุขขี
ด้วยเป็นคนเงียบเฉยดั่งเคยมี
บอกแต่สิ่งดีดีทุกที่เยือน
ในโลกศิลป์จินตนานำพาสุข
หมองหม่นทุกข์ห่างไกลแลให้เหมือน
ดั่งมิพบปัญหาเข้ามาเรือน
อยู่กับเพื่อนเฮฮาสุขกว่าใคร
ทุกอย่างคือฉันเองวังเวงบ้าง
คนรอบข้างเป็นมิตรสถิตไหน
คงมีบ้างต่างคิดแล้วผิดใจ
ขออภัยผิดพลาดขลาดเขลาตน
แม้นชีวิตแบบนี้มีมาบ่อย
จะค่อยค่อยแหวกฟ้าน้ำตาฝน
สุขเพียงน้อยร้อยศิลป์รินกมล
จะอดทนสู้ต่อมิท้อเลย
พิณจันทร์
๓๐ เมษายน ๒๕๖๑
