สิ่งไม่รู้มีมาห้าสถาน
มิรู้ว่าอยู่ช้านานนับถึงไหน
จะช้าเร็วที่ต้องพลากจำจากไป
แค่สุดท้ายแน่ใจจบทุกคน

เมื่อคนเรายามเฒ่าแกแลป่วยไข้
ต้องทำใจป่วยโศกโรคฉงน
เป็นเหตุใดมิรู้ก่อนตอนอับจน
แต่ไม่พ้นป่วยไข้ให้ลาลง

และมิรู้วันตายที่วายแน่
หวังจะแก้เปลี่ยนแปลงตะแคงหลง
เพียงคอยคิดกำสรดและปลดปลง
ครบก็คงมีจากไม่ยากนาน

สถานที่ทอดกายนอนตายหรือ
อย่ายึดถือมิรู้ดูสถาน
เมื่อถึงคราวร่างกายต้องวายปราณ
เป็นที่บ้านหรือที่ใดไม่รู้เลย

ตายแล้วเกิดเช่นสิ่งใดใคร่พบเห็น
จะได้เป็นสิ่งใดไม่เฉลย
ยากจะรู้ว่าจะ เด่นเช่นที่เคย
ห้าสิ่งเอ่ยยากหยั่งรู้ทุกผู้คน

มนตรี  ประทุม
“มันแกว”
๗ มิ.ย.๖๑