ขวัญเอ๋ยสามสิบสองจำห้องหอ
รวมอัดออถ้วนถี่ห่างหนีไหน
นั่งจ๋องจ๋อบริกรรมสำรวมใจ
อบอวลไฟเทียนธูปวูบวาบแดง

ขวัญอยู่เย็นเป็นสุขทุกพรรษา
ท่องธัมมาเขียนขีดมิผิดแผลง
ห่วงใยเหย้าเฝ้าเรือนคู่เพื่อนแพง
ใดสำแดงขยับเลื่อนลับตา

ขวัญแล่นรถลงเรือขึ้นเหนือล่อง
ลอดรูช่องปล่องหลุมขุมขอบหนา
แหวกว่ายโผล่โงโง้มจมชลา
ท่องเที่ยวป่าตกเขาติดเถาวัลย์

ขาดข้าวน้ำลำบากอดอยากหิว
จับตะคริวมือไกวหัวใจสั่น
ท้องอืดแน่นแผ่นหลังลมถั่งดัน
ระคายคันหูหัวเกาทั่วลาม

โดนบี้เบียดเสียดแทงแรงสะท้อน
รำคาญหอนหมาโหยโกยตีสาม
สะดุ้งขอมปลอมแขกแทรกเขตคาม
เจ๊กไอจามสะดุดข้าวอุดคอ

ขวัญเอ๋ยสามสิบสองล่องลอยไหน
นำกล้วยไข่ปลาแดกแลกคืนขอ
กลับสู่ทรงองค์เอวอกลออ
พักห้องหอพ้นทุกข์พบสุขเอย

กลับจากอำเภอพร้าว รีบผูกขวัญให้น้อง

 

รพีกาญจน์