๐ คนทางนั้น เช่นไรที่ใฝ่ถึง
เฝ้าคะนึงเฟ้นตามถามเหตุผล
อารมณ์กลอนตอนขับจับใจล้น
นึกถึงคนห่างไกลเช่นไรฤา

บ้างอำนวยด้วยรักสมัครสมาน
บ้างรำพึงถึงกาล..อกหักหรือ
นัยตาพริ้มยิ้มทักประจักษ์คือ
นิยามสื่ออารมณ์กลอนได้ผ่อนคลาย ๚ะ๛

ณัฐสุรางค์ เจ้าค่ะ

ขอบคุุณ พี่โชล พี่วิริน ที่ร่วมบรรเลงบทเพลงร้อยกรอง
อันแสนประทับใจนี้ เจ้าค่ะ
คืนนี้ มีความสุขฝันดี ผักผ่อนนะเจ้าคะ
๒๖ มิ.ย. ๒๕๖๑

ฝากเพลงน่ารักๆ เข้มแข็งๆ สักเพลงนะคะ

โอ้จะเศร้าไปไยใจเจ้าเอ๋ย
ก่อนคุ้นเคยเอ่ยขานหวานคำเพื่อน
ยามดื่นดึกลึกลับกลับย้ำเตือน
ที่เคยเชือนแชชักมักพะวง

โอ้จะเศร้าไปไยใจดวงน้อย
ก่อนคำถ้อยร้อยเรียงเพียงรับส่ง
แต่ยามนี้เพียงเฉพาะใจเจาะจง
ว่าคำคงตรงใครดั่งใจคอย

สิริวตี

ขออนุญาต​มาร่วมต่อกลอนฝึกซ้อมสำนวนบ้างนะคะ​ ไม่ได้เขียนหลายวันชักไม่คล่อง​

 

♤♡ ปอยเมฆชัด วัสสาน บนลานฟ้า
สกุนา บินวน เหมือนคนหงอย
ต่างเวลา ฟ้าหม่น ยามฝนปลอย
อากาศพร้อม ปลดปล่อย..น่าสบาย

ฝนทางนี้ อาจหนาว..ถึงทางโน้น
คลื่นอุทก ผ่านโพ้น ตะวันฉาย
ด้วยคนรอ ตื่นเต้น มิเว้นวาย
พิรุณสาย ทอรุ้ง ปรุงจิตใด

ฤดูกาล เปล่าเปลี่ยว เดียวดายพ้น
ฤดูกาล สับสน กระจ่างใส
ฤดูแห่ง ชีวิตเตือน ขับคลื่อนไป
เปรียบฤดูแห่งใจ ของผู้คน

ที่ห่างไกล อาจใกล้ เพียงใจรู้
แม้นห่างคู่ คิดถึงได้ วันหลายหน
มนุษย์เอื้อ เพื่อรัก แม้จักทน
เป็นสุขยิ่ง เหลือล้น..เพียงพบพาน♡♤


ณัฐสุรางค์  
๒๕..๐๗..๖๑