คิดถึงตะวันรอน
ตะวันรอนอ่อนแสงสิ้นแรงหาย
คิดถึงชายคนนั้นเคยฝันหวาน
คิดถึงเคยบรรเลงขับเพลงกานท์
ลืมถ้อยขานฝากใจหรือไรกัน
ทำไมหนอห่างหายสลายจิต
เคยลิขิตสนุกแลสุขสันต์
เคยต่อล้อต่อเถึยงเคียงจำนรรจ์
ทำไมหันหายลับมิกลับเรือน
มิผูกพันเลยหรือหารือก่อน
คำออดอ้อนฝากใจหรือไม่เหมือน
ที่เคยพบผ่านมาอุราเยือน
ถึงมิเตือนใจซึ้งคิดถึงเลย
ตะวันรอนก่อนนี้เรียกที่รัก
แสงพำนักส่องใจคำให้เผย
ตะวันรอนแรมใดเหมือนไม่เคย
อิงเขนยไออุ่นค่ำหนุนนอน
หรือตะวันหันแสงแสดงอื่น
มิกลับคืนเรือนกานท์สิ้นหวานก่อน
ทิ้งหัวใจเคยฝากแล้วจากจร
ทิ้งอักษรถักทอ แล้วหนอใจ
ฟ้ามัวหม่น คนคอยแสนน้อยจิต
ฟ้ามืดมิดแล้วหนอ แต่รอไหว
หวังสักวัน ตะวันรอน อ่อนทรวงใน
กลับมาใหม่อีกครั้งรักยังรอ
พิณจันทร์
๒๑ กรกฎาคม ๒๕๖๑
