เมื่อสิบสองสิงหาพาผ่านพ้น
มะลิล้นตลาดมิอาจขาย
มะลิขาวเปลี่ยนสีมีลวดลาย
น้ำตาลพรายสลับสีมีชอบกล

เอามาลัยมะลิตอมมาหอมแม่
แล้วก็แห่จากไปในทุกหน
ถ่ายภาพสวยส่งถึงซึ่งมวลชน
แม่ยังทนเก็บมาลัยที่ได้มา

แม่ไม่อยากมีวันแม่แค่ปีหน
ใครช่วยดลให้มีทุกทีหนา
วันละครั้งไม่มากจากเวลา
ห้าโมงพาจนถึงซึ่งเที่ยงคืน

มอบดวงใจใฝ่รักปักใจแม่
ของมิแท้มะลิมิต้องฝืน
เอาหัวใจรักแท้แน่ยั่งยืน
ก็สดชื่นในรักที่ปักใจ

มาวันนี้แม่คอยหาว่าสิบสอง
เฝ้าเมียงมองจะถึงซึ่งวันไหน
รอวันแล้วนานหนาต้องลาไป
ถ้าอยู่ไกลจะกราบแม่คงแย่เอย

มนตรี  ประทุม
๑๔ ส.ค.๖๑