ใครคนหนึ่งถึงใครสักคน
๏ ถ้าใครคนหนึ่ง คิดถึงใครสักคน
เกิดสับสนสร้างรัก แต่สลาย
คล้ายเกลียวคลื่นโลมสาดผืนหาดทราย
กลบรอยหายไปลับไม่กลับมา
๏ จากใครคนหนึ่ง ถึงใครอีกสักหน
ที่รักจน พร่ำเพรียกเฝ้าเรียกหา
อยากจะเอ่ยบางคำในอุรา
ใจเหว่ว้า แสนสุดคิดถึงเธอ
๏ หรือหมดสิ้นเสน่หาไม่กล้าเผย
ถึงไม่เคย เหลียวมองข้อเสนอ
เหลือเพียงลมหายใจใฝ่ละเมอ
ทุกนาทีไม่เจอยังคร่ำครวญ
๏ จากใครคนหนึ่ง ถึงใจใครอีกคน
ช่วยสักหน อย่าทำให้กําสรวล
ใจช้ำชอกโดนเทรักเรรวน
ความโศกเศร้าไห้หวนอย่ากวนเอย ๚ะ๛
