อัศจรรย์ วันคริสตมาส
(สมัยไม่มีมือถือ)

...คริสตมาส กรายใกล้ถึง......จึงสามี ภรรยา
พากัน เยี่ยมแม่พ่อ................ต่อเนื่อง หลายวารวัน
พลันรถ หยุดดับลง................ตรงแห่ง แหล่งเปลี่ยวร้าง
แน่! คงค้าง คารถ.................อดทนสู้ ภาวนา
แท็กซี่มา แก้ไข....................ขอบใจ กันเรียบร้อย
เอ่ยถ้อย ให้ตอบแทน
...........................................แท็กซี่แสน สุภาพ
กราบพระ ตอบขอบคุณ......."วันนี้ บุญยิ่งใหญ่
พระทรงไถ่ กู้เรา..................ข้าฯมิเอา สิ่งใด
ขับกลับไป สุขสันต์..............ฉลองวัน พระบังเกิด"
ประเสริฐ สามเบิกบาน
...........................................กาลก็ ล่วงลับลง
คู่รักตรง สู่ร้าน....................สั่งอาหาร มื้อค่ำ
อิ่มหนำ ร่ำเก็บเงิน................หญิงหนึ่งเดิน ตรงมา
เธอหนา คงครรภ์แก่............ซักไซ้แน่ ใกล้คลอด
ทำงานตลอด มิพัก...............ภาระหนัก รออยู่
แล้วคู่รัก ลาไป
...........................................ในขณะ เก็บช้อนชาม
ซองเงินตาม ติดมา...............เนื้อหา "ขออวยพร
อย่าทอน กำลังใจ................เราได้ รับช่วยเหลือ
จึงแผ่เผื่อ เพื่อเธอ"
............................................กลับบ้านเจอ สามี
เธอเร็วรี่ เล่าพลัน..................อัศจรรย์! คุณความดี
สามี แท็กซี่เอง
...........................................บรรเลง ร้อยร่ายนี้
ธรรมบ่ง บอกชัดชี้...............สุขนั้น"แบ่งปัน"


** ร่ายสุภาพ กำหนดให้
ส่งสัมผัส วรรณยุกต์ใด ให้รับด้วย วรรณยุกต์นั้น
ที่นี้ ไม่เคร่งนัก แต่งเอาความ เป็นสำคัญครับ

สวรรค์ (ร่ายสุภาพ)

...ค่ำเช้าเจ้าผ่านคน..........ไยจนแล้งน้ำใจ
สวรรค์บ่ไกลยากฝัน..........แท้พบพลันทันที
เพียงมีรักเมตตา...............วิญญาณ์รักรับใช้
ผู้ทุกข์ท้นเจ็บไข้..............ต่ำต้อยประสบสันต์

 :18:ขอบคุณสำหรับข้อมูลดีๆนะครับ

@ รักคือธรรมแท้เที่ยง
บ่เบี่ยงเพราะฤทธิ์อวิชชา
ฤ ตัณหาโลภโกรธหลง
รักมั่นคงสันติสงบ
เคารพสิทธิ์ศักดิ์ศรี
เมตตามีต่อผู้
ร่วมโลกย์ทุกข์สุขสู้
สลัดพ้น”ตัวตน”

สึนามิ   สิ! ส่องใจ

@ ร่ายเล่า ครั้งเกิดภัย
แผ่นดินไหว ญี่ปุ่น
วุ่นวาย หายนะ
คลื่นซัดซะ อ่วมเมือง
เป็นเรื่อง ไฟฟ้าดับ
รังสีกลับ แผ่คลุม
(โรงไฟฟ้านิวเคลียร์)
ทุกข์สุม สิอดทน
จนทั่วโลก นับถึอ
เกิดร่ำลือ เรื่องเด่น
............
"ฅน"ควรเช่น ฉะนี้
ขอร่ายชี้ ชัดลง
ประสงค์ สื่อส่องใจ
ผ่องไสว ดังเด็กน้อย
เธอคอย อยู่ในแถว
แนวยาว รับอาหาร
อีกนาน อาจอดได้
อาสา(สมัคร) ให้สงสาร
กวักเรียกขาน ให้มา
นี่หนา ส่วนของฉัน
ปันแบ่ง เธอจงรับ
หนูน้อย"ครับ ขอบคุณ"
แล้วเธอหมุน ตัวไป
ไวสู่ กองอาหาร
เหตุการณ์ สุดประเสริฐ
แบบอย่างเลิศ"วางลง"
แล้วตรงกลับต่อคิว
อาสาฯลิ่ว เข้าถาม
ยามคิวถึง ตัวเธอ
คงเจอ อาหารหมด
เธอจะอด แน่นอน
ถอนใจ "หนูขอบคุณ
แสนอบอุ่น ห่วงใย
แต่ไฉน หนูเอาเปรียบ
คนอีกเพียบ ทุกข์ท้น
หนูอาจค้น ผักหญ้า
ครั้งหน้า คงได้กิน"
อาสาฯผิน หน้าสะอื้น
เต็มตื้น ประทับใจ
..............
นี่แหละไฉน "ญี่ปุ่น"เจริญ
"ฅน"เกิน คำ"ยิ่งใหญ่"
เด็กน้อยใส สะอาด
แล้วแต่วาด ชี้นำ
กระทำ คือแบบอย่าง
..................
สรรค์สร้าง ณ บัดนี้
ธรรมะ สิบ่งชี้
โลกนั้นเป็นไฉน

ตามข่าวที่รับทราบ อาสาสมัครผู้นั้นเป็นชาวเวียดนาม
เขาเขียนว่า ปกติเขาภูมิใจเสมอ ชาติเขาสร้างฅนได้ดีเยี่ยม
แต่พบเจอเหตุการณ์นี้ เขายอมรับ ฅนญี่ปุ่นยิ่งใหญ่จริง