ณ ที่นั้น
เขาสูงชันโง้งง้ำน้ำตกไหล
ลงซู่ซ่าผาขาดเนินลาดไกล
ท่ามมวลไม้ปกคลุมชอุ่มเย็น
ยินเสียงส่ายป่ายแปลกแสกกระแส
ตะลึงแลต้องใจเมื่อได้เห็น
ควานคึกคักวักวาดสาดกระเซ็น
คงเพราะเป็นโชคหนุนบุญนำพา
อรชรอ้อนแอ้นแล่นแบขวาง
เอวกิ่วบางแล่นลัดบังตัดหน้า
กรรเชียงวกอกเพื่อมเลื่อมล่อตา
คล้ายนาคาดำมุดผุดตั้งตรง
ไร้ภูษาอาภรณ์ล่อนจ้อนขาว
สี่แส้สาวป่วนจิตพิศวง
สวยพิสุทธิ์ดุจธิดาเทวาองค์
กลางไพรพงเร้นลับนับมากมาย
ตะวันรอนอ่อนแสงแฝงแมกม่าน
เสพสำราญสวาทมิขาดหาย
เนื้อนวลนุ่มพุ่มพร้อมน้อมนอบกาย
สุขสบายลิ้มรสจดฤดี
ณ ที่นั้น
ดังสวรรค์ชั้นเจ็ดเด็ดสาระตี่
อยากแปลงฝันพลันจริงจังสักที
ให้โลกนี้ตี๋ตาอิจฉาเรา
รพีกาญจน์
เช้าวันพระ ฝันอะไร ก็ไม่รุ
