○

พกผ้าห่อ ถ่อกาย เข้าชายบ้าน
หลังแต่งงาน อภิรมย์ กับสมศรี
อิสรภาพ อาบฝัน อันเคยมี
สะวี๋วี่วี หายวับ ไปกับตา

ตื่นค่อนรุ่ง หุงข้าว เป่าไฟถ่าน
ปรุงอาหาร ที่รัก อย่าชักช้า
แค้นก็แสน อดสู เธอ.ขอสูมา*
ใช้ซักผ้า ที่เหลือ เสื้อยกทรง

กินข้าวเสร็จ เช็ดถู ประตูบ้าน
ล้างชามจาน สะอาด กวาดฝุ่นผง
ตากที่นอน หมอนเหม็น เปียกเป็นวง
นี่เธอคง ฝันผี ฉี่ไม่ทัน

พอหลังเที่ยง เลี่ยงพัก หลับสักงีบ
ยินเท้าถีบ ปังปัง เสียงดังลั่น
คนกาลี ผีสาง นอนกลางวัน
นี่มีดบั่น ไม้ขนุน ตัดดุ้นฟืน

เย็นวาบวาบ อาบแช่ น้ำแร่ขัด*
ไร้ผ้าผลัด หมดจด ร่างสดชื่น
ยังเอาเปรียบ เอาเปียก เรียกทั้งคืน
คนพิลึก ดึกดื่น ขึ้นข้างบน

คนที่ ไม่มีคู่ ไม่รู้เรื่อง
อยากจะเปลื้อง หนีหาย วันหลายหน
ลูกผู้ชาย ตายช่างมัน ฉันยอมทน
ใกล้หน้ามน คนดี ชื่อ...สีลา

สีลา คือ น้องเมียของผมเองครับ

 

รพีกาญจน์

ขอสูมา - ขอโทษ  น้ำแร่ - น้ำคลองขุ่น

 


ถึงจะไม่มีคู่ก็รู้หมด
ไส้กี่ขดของชายปูนหมายหน้า
เชื้อ"ขุนแผน""เต๊กกอ"พอรู้มา
"ท่านพระยาเทครัว"มั่วสตรี

ถึงแม้จะไร้คู่ก็ดูออก
คล้ายหมาหยอก ไก่เซ่อเจอขยี้
ถ้าอย่างเธอนั้นเป็นเช่นสามี
พ่อตัวดีชีกอ...จะล่อให้คลาน

ละอองดิน