ข้าแต่พระบิดา (กาพย์ยานี ๑๑)

........ข้าแต่...พระบิดา..............ผู้ผ่านฟ้า...ทิพาลัย
พระนาม...ระบือไกล..................คนกราบไหว้...ทั่วหน้ากัน

........ต่างคน...ปรนนิบัติ...........ตามดำรัส...พระทรงธรรม์
เหมือนอย่าง...ชาวสวรรค์...........สนองสรรพ...(พะ)บัญชา

.......ข้าวปลา...กระยาหาร.........ขอประทาน...เลี้ยงชีวา
บาปกรรม...ที่ทำมา....................กรุณา...ให้อภัย

.......ผู้ใด...ได้ล่วงสิทธิ์.............ลูกยกผิด...ไม่ว่าใคร
ขอทรง...เอื้ออวยชัย..................ให้พ้นภัย...ผจญเทอญ

ฟ. ฮีแลร์

ฟ.ฮีแลร์ หรือ เจษฎาธิการฮีแลร์ เป็นศาสนนามของ ฟรังซัว ดูเวอเนท์ (ฝรั่งเศส: Fronçois Touvenet)
ฟ. ย่อมาจากภาษาฝรั่งเศส frère ที่ตรงกับภาษาอังกฤษว่า Brother ซึ่งบัญญัติศัพท์เป็นภาษาไทย
เจษฎาจารย์ หรือ ภารดา นั่นเอง

ด้วยความตั้งใจจริง ท่านพยายามฟังเด็กไทยท่อง “มูลบทบรรพกิจ” อยู่เป็นประจำ
ถึงกับหลงใหลจังหวะจะโคน และลีลาแห่งภาษาไทย
เกิดมุมานะเรียนรู้ภาษาไทยจนถึงแต่งตำราสอนเด็กได้ และตำราที่ว่านั้นก็คือ “ดรุณศึกษา” นั่นเอง

จากฝีไม้ลายมือในการแต่งหนังสือของท่านนั้น ทำให้สมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพโปรดเชิญเข้าเป็น
สมาชิกของ สมาคมวรรณคดี เมื่อวันเสาร์ที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2475 ณ ราชบัณฑิตสภา

วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ข้าแต่พระบิดา (กาพย์ยานี ๑๑) (อ่าน 2950 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้