.ทุกสิ่งไม่เคยไกลหากตั้งใจทำ..
..
เเต่ก่อนมามือขวาถือตะหลิว
ยืนหน้านิ่วคิ้วขมวดอวดลูกหลาน
บ้างเดินหนีปิดหูรู้แม่พาล
เหนื่อยทีไรงุ่นง่านร้านรวงพัง
....
นะบัดนี้มิมีแล้วลูกแก้วขวัญ
หยุดตีรันหันหน้าหาสิ่งหวัง
เป็นแม่ค้ายุคไอทีมีพลัง
มิน่าชังน่าชิงวิ่งก้าวไกล
....
บรรจงถ้อยร้อยคำชี้นำทั่ว
อ่านแล้วกลัวชั่วดีมีหรือไม่
อ่านแล้วขำเฮฮาว่ากันไป
หากวันใดไถลเจอ..ชะเง้อดู
...
ปัจจุบันฉันมีค่ากว่าเก่าก่อน
เป็นแม่ค้านักกลอนสอนให้สู้
มือหนึ่งจับตะหลิวชิวชิวชู
อีกมือหาความรู้ควบคู่มา
..
ใครจะเยาะเย้ยยันฉันไม่ได้
เพราะสมองท่องไปไกลล้ำหน้า
ถือตะหลิวเขียนกลอนตอนชรา
เป็นแม่ค้านักกวี..มีอุดมการณ์
....
เย้
