ซนจริงจริง..เจ้าหลานชาย
...
ซนทล่ม ทลาย ย้ายทุกสิ่ง
ไม่เหนื่อยนิ่ง สักนาที มิมีหยุด
รื้อทุกสิ่ง ยิ่งดุ ยิ่งยื้อยุด
เอามือฉุด ข้าวของ ดั่งต้องการ
..
จะล้มลุก คลุกคลาน สำราญจิต
แผลน้อยนิด มิสน ซนดื้อด้าน
เสียงเงียบกริบ หยิบค้น จนรำคาญ
ส่งขึ้นรถ กลับบ้าน รำคาญนัก
...
เย้..ตัวแสบกลับบ้านแล้ว