มนุษย์ป้าคราสอนป้อนธรรมแล้ว
อย่าฟังแจ้วเจื้อยไปไม่คมขำ
เก็บเอาไปใช้เถิดประเสริฐล้ำ
น้องแค่นำธรรมน้อยมาร้อยใจ

ฟังท่วงทีเร่งรุดบุรุษเสียง
เหมือนเคยเมียงมองกันเมื่อวันไหน
รู้นะว่าคิดถึงซึ้งหทัย
ยากบอกได้จึงมาลงตรงคำกลอน

ขอน้องบอกอีกทีวลีเหมาะ
แจ้งจำเพาะเรื่องเดาเหมือนเก่าก่อน
หากเสาร์นี้เจอได้ใคร่เว้าวอน
ช่วยมาอ้อนกลอนใกล้ให้รู้เอย

สิริวตี
 

55555....ตามนั้นนะคะ อาจารย์(จั่นเจา)....5555

วตี...จอมเดา

 

เสาร์มิว่างค้างพะรุงยุ่งไปหมด
อาทิตย์อดนอนเล่นเช้าเย็นสาย
จันทร์ขอเลื่อนเพื่อนรักรอทักทาย
อังคารหายมีนัดเร่งจัดการ

ถึงวันพุธหยุดลาสมาธิ
พฤหัสสิเร่งไวรีบไปบ้าน
พอวันศุกร์ป่วยจ้องต้องหยุดงาน
หากนัดผ่านมิแจ้งจะแกล้งลืม

เฮ้ย…..งานเยอะ

จั่นเจา  

แหมงานเยอะแต่ก็เลอะมาแหย่สาว
เป็นหญิงคราววัยรุ่นดรุณปลื้ม
แล้วมาเรียกป้าทำไมไม่ด่ำดื่ม
สระอืมคราวหน้าขออย่าลง (555 ..มันยาก)

เห็นสำนวนกวนนักชักกระตุก
พาลิงลุกเหาะไล่เริ่มใหลหลง
อย่าให้เซด(said)เลยหนอขอเจาะจง
พี่พะวงหลงยิ้มประพิมพ์พราย

สิริวตี
 

สระอืมงืองำหาคำร่าง
จะจับวางยากยิ่งจริงสหาย
พี่ขอโทษคำโปรดช่างโหดร้าย
ขอกลับกลายอักษราที่น่าลง

หญิงวตีฉลาดเกินคาดฝัน
สระอันง่ายไปมิไหลหลง
สระอุสระอิคิขุปลง
สระองไม่มอบกลัวตอบโอย

จั่นเจา  

ใยจะแกล้งยียวนป่วนน้องเล่า
ทำลิงเกาหัวหูรู้ร้องโหย
น่าชังนักท่ามากอยากจะโวย
เลยมิโปรยคำหวานวานอย่ารอ

หากได้เจอเมื่อไหร่ให้รู้นะ
ขอไปฉะสักทีอย่าหนีหนอ
คิดจะป่วนหัวใจให้เพียงพอ
เอาอะไรมาล่อเจ้าลิงกัง

สิริวตี
 

อย่าให้เจอนะ ฮึ่มๆๆ....แหย่เข้าไป

ล่อชะนีบ่างค่างวางดักล่อ  
ส่วนพี่หนอสลับลองจับมั่ง
อันแก้วแหวนทองเงินเกินประทัง
แค่ขอนั่งนิดหน่อยข้างกลอยใจ

จะคุยพูดไต่ความเรื่องความทุกข์
กลอนสนุกมิพอขอต่อใหม่
หากมีเรื่องขุ่นข้องทำหมองไป
จะกราบให้แทบตักอย่างภักดี

จั่นเจา

ยกน้องอยู่บนหิ้งเสียด้วยไหม
หากกราบตักยังได้ไม่คิดหนี
หลงอะไรลิงกังนังวตี
หรือแค่จั๊กกะจี้ดีเหลือเกิน

ใยคราวก่อนหนีกันฉันป่วนแปลก
ทำมาแยกยิงฟันใส่พอให้เขิน
ทีอย่างนี้มาทักดักวางเพลิน
ช่างจะเกินไปหน่อยฉันน้อยทรวง

สิริวตี
 

โถ..วตี..หนีไปก็ไม่รอด
มาตลอดกลอนเล่นด้วยเป็นห่วง
หญิงพันธ์ลิงหายากเลยอยาก... ลวง
ถ้าได้พ่วงสนุกสุขอุรา

ด้วยได้ชมสมใจในอดีต
เพราะฝังติดตราตรึงซาบซึ้งค่า
มาวันนี้ประจักษ์เกินพักตา
เผื่อจัดหา..งานป้อน...ละครลิง

จั่นเจา 5555

ชะรอยนักปี่พาทย์เก่าเป็นเงาแท้
มาเขียนแก้ฉับไวเฉไฉยิ่ง
มิขัดข้องขวยเขินเกินประวิง
พอน้องหญิงแกล้งติดแหชักแน่ใจ

ดังทางกลอนระนาดฉลาดด้น
เอก-ทุ้มปนสะกิดมิผิดใหญ่
ด้วยทางเอกวิเวกหวานสราญใน
มุกตลกชอบใช้ไว้หลอกมาน

เดี๋ยวก็สับตีน้องดังฆ้องเล็ก
เห็นเป็นเด็กเยี่ยงไรไม่ฉ่ำหวาน
เดี๋ยวก็วางหลักใหม่แนบในกานท์
เสียงกังวานฆ้องใหญ่ใคร่ครวญดี

เพราะก๋ากั่นเฉกนี้มิมีแล้ว
โอ้พี่แก้วสอนหน่อยมิคอยหนี
เพลงไพเราะเหมาะใจกระไรมี
ลิงวตีรักเรียนมิเพี้ยนเอย

สิริวตี
 

ไม่อยากจะเซด 55555
 
 

เฮ้ย!.....เอาความวันก่อนมาร่อนบอก
โทน(Tone)สับหลอกอย่างนี้มีเสียหาย  
เรื่องร้องเพลงเก่งน้อยด้อยกว่าชาย
คงมิคล้ายเสียงดีเหมือนพี่นะ

อุตส่าห์นั่งฟังรู้อยู่ตรงหน้า
ใยมิกล้ามองน้องที่จ้องล่ะ
ทีในนี้มิขวยเขินเกินไปละ
หลบตาซะทำไมใยจึงกลัว

พ่อรูปหล่อดังพระรามงามทรงยศ
ช่างหมดจดแจ่มใจไร้สลัว
พักตร์ท่านนั้นคมขำทำฉันมัว
เย้าเล่นหัวอยู่ได้แค่ในนี้  

คราวหน้าร้องเพลงนั้นให้ฉันหน่อย
เอามาร้อย"เสน่หา"มารศรี
พ่อรูปงามตามอ้อนสุนทรดี
ตัวจริงมีให้เขินเพราะเพลินตา

สิริวตี
55555555555
 

มีหน้าที่ร้องเพลงก็เร่งร้อง
อย่ามาข้องมาขัดฉันนักหนา (ขออภัยสัมผัสซ้ำชิงสัมผัสเยอะไป...แบบว่ามันได้อารมณ์)
ส่วนคนฟังก็ฟังตามอุรา
เพี้ยนมิเพี้ยนมิว่าหน้าที่เรา 555555

ฉันก็เพี้ยนเกรียนบ้านมานานแล้ว
เจอคนแซวมากมายได้ฟังเขา
อันเรื่องพี่ที่เขียนเวียนมาเล่า
ยังมีเหมามามอบหากชอบใจ

ก็เห็นรับส่งโยนท่านโอนผ่อน
เป็นนักกลอนรู้ทางเลยสร้าง(เรื่อง)ใหญ่
ท่านก็มาออเออเพ้อต่อไป
คนอ่านได้ติดตามงามวงวรรณ

เป็นเรื่องราวนิยายขายข้ามชาติ
สำนวนเผ็ดเด็ดขาดปราชญ์ขยัน
เพราะมีพี่เป็นกวีที่สำคัญ
มิเคยหวั่นอะไรจากใจจริง

สิริวตี
 

วตี...เพี้ยนทุกอย่าง555