ศตอีสปนิทานคำกรอง (โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ร่าย)

สนอง เสาทอง

นักกลอนผู้อ่อนไหว

ออฟไลน์

ออฟไลน์

กระทู้: 136

ผู้เริ่มหัวข้อนี้

Re: ศตอีสปนิทานคำกรอง (โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ร่าย)

« ตอบ #30 เมื่อ: 08 กันยายน, 2556, 02:38:52 PM »

หน้าแรก

Re: ศตอีสปนิทานคำกรอง (โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ร่าย)

ศตอีสปนิทานคำกรอง
(โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ร่าย)
๓๑.
ชายหัวล้านสองคน

๑.
อันข้าวของสิ่งแก้ว รุ้งมณี
ควรยิ่งสนองหน้าที่ ช่วงใช้
หัวล้านท่านได้หวี ทิ้งเปล่า
ผมบ่มีนั่นไซร้ ค่าไร้ประโยชน์ควรฯ

๒.
ทรัพย์สินใดสิ่ง ค่ายิ่งมุกแก้ว
ล้ำงามผ่องแผ้ว ควรสมช่วงใช้
สิ่งของใดถ้วน หาควรค่าไม่
ด้วยไม่สมใน ช่วงใช้ท่านควรฯ

๓
หัวล้านท่านได้หวี หาใดมีประโยชน์ค่า
ลิงค่างได้เงินตรา ห่อนรู้ว่าของแก้วสิ่ง
ของใดทุกอย่างล้วน ถวิลใคร่ครวญค่าแท้ยิ่ง
หากไร้ประโยชน์จริง ก็เปลืองทิ้งประโยชน์เปล่าฯ

๔
กาลครั้งหนึ่ง สองเกลอ คู่หัวล้าน ศีรษะเลี่ยน เตียนลาน ไร้เส้นผม
เรื่องแบ่งปัน สองรา ไม่นิยม ด้วยเพาะบ่ม โลภมาก อยากได้มี
มาวันหนึ่ง สองสหาย ร่วมทางหน ธุระตน ต่างเมือง ไกลย่านที่
แม้ร่วมทาง ใจนั้น ไม่ยินดี ด้วยโลกีย์ ฉลฉ้อ กิเลสใจ
สองเกลอล้าน เรื่อยเดิน ไปพร้อมคู่ เพื่อนคู่หู อีกคน เก็บของได้
จึงรีบซ่อน เร้นเก็บ ในทันใด อีกเพื่อนล้าน ซักไซ้ เร่งแบ่งปัน
อ้างเหตุผล เราสอง นั้นแท้เพื่อน อย่าแชเชือน ของสิ่ง ทุกอย่างนั้น
มีสิทธิ์ร่วม สมบัติ ควรแบ่งปัน ไมตรีฉัน มิ่งมิตร พึงกระทำ
ฝ่ายเพื่อนผู้ เก็บของ ครู่ตรองคิด จึงเอื้อนอิด บ่ายเกี่ยง แกมขันขำ
เพื่อนเกลอเอ๋ย ใช่แกล้ง อมพะนำ ใช่ละโมบ ใจดำ ครองผู้เดียว
อันของสิ่ง เก็บได้ เมื่อตะกี้ อยู่นี่ไง คือหวี ใช่แก้เกี้ยว
หาประโยชน์ มิได้ แน่แท้เทียว ผมเส้นเดียว เราท่าน ไม่มีเอยฯ

๕.
คตินิทาน เรื่องนี้ ท่านสอนว่า
สมบัติใด มีค่า วิเศษวิศาล
หากไร้ซึ่ง ประโยชน์ ข้องใช้งาน
เมื่อได้ท่าน ค่าสิ้น เศษหินเอยฯ

๖.
ของสิ่งถ้วนมากเห็น อาจเป็นประโยชน์ใคร ล้วนในประโยชน์สม ท่านนิยมค่ายิ่ง สิ่งนั้นย่อมประโยชน์ค่า ท่านอย่าคิดแบ่งเขา อยู่เนาท่านค่าไร้ ใช้ประโยชน์บ่ได้ เปลืองเปล่าแท้เก็บไว้ ห่อนใช้ประโยชน์ควร ฉะนี้ฯ

๗.
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
“สมบัติแม้มีค่าเท่าใด แต่ถ้าเราไม่ได้ใช้ ก็มีค่าแค่เศษหินธรรมดา”


	บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"สนอง เสาทอง"ครับ ~

สนอง เสาทอง

นักกลอนผู้อ่อนไหว

ออฟไลน์

ออฟไลน์

กระทู้: 136

ผู้เริ่มหัวข้อนี้

Re: ศตอีสปนิทานคำกรอง (โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ร่าย)

« ตอบ #31 เมื่อ: 08 กันยายน, 2556, 02:58:21 PM »

หน้าแรก

Re: ศตอีสปนิทานคำกรอง (โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ร่าย)

ศตอีสปนิทานคำกรอง
(โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ร่าย)
๓๒.
กบสองตัว

๑.
ทิฐิถือมั่นแล้ อันตราย
พึงอย่าติดยึดหมาย แน่วรั้น
ผูกคิดท่านกรานถวาย น้อมสิ่ง เดียวนา
ทิฐิอาจปิดกั้น ครอบแท้ปัญญาฯ

๒.
ถือดียึดมั่น สิ่งอันตนเชื่อ
ไม่คิดใดเผื่อ อื่นค่ามากมี
หากถึงดื้อรั้น อาจดั้นหนที่
ปิดกั้นตนนี้ ห่างแท้ปัญญาฯ

๓.
ทิฐิตนยึดมั่น อาจปิดกั้นช่องทางหน
ดวงตาอาจมืดมน ถึงอับจนแก้ปัญหา
พึงชนตระหนักรู้ กรานกราบชูเพ็ญปัญญา
ไม่รู้เร่งค้นคว้า สรรพวิชาประดับตนฯ

๔.
กาลครั้งหนึ่ง สองกบ ตัวกระจิด ผูกมิตรสนิท แต่เล็ก จนเติบใหญ่
ฉันพวกพ้อง เพื่อนเล่น แต่เยาว์วัย ได้สิ่งใด แบ่งปัน ไร้บีฑา
อันถิ่นเนา สองกบ อยู่ชิดใกล้ หนึ่งอาศัย บึงใหญ่ ถิ่นเคหา
อีกหนึ่งเลือก ห้วยเล็ก อยู่สุขมา อันอาหาร นานา ไม่ขาดแคลน
ด้วยด้วงมด แมลงปีก อีกไหน่หนอน แมงกะชอน ไส้เดือน หาง่ายแสน
ทั้งลูกยุง ไรน้ำ สองคามแดน ไม่หวงแหน แบ่งปัน ฉันไมตรี
มาวันหนึ่ง ห้วยแล้ง ฝนทิ้งช่วง เจ้ากบบึง แสนห่วง จึงชวนชี้
กบห้วยจ๋า น้ำแห้ง เกวียนมากมี อาจทับเจ้า เร็วรี่ อยู่ด้วยกัน
ฝ่ายกบห้วย ตอบคำ กบบึงใหญ่ มีประโยชน์ อันใด ย้ายไปนั่น
ข้าคุ้นชิน ห้วยเล็ก อยู่เนานาน แมลงอาหาร หาง่าย ได้อิ่มกิน
กบบึงใหญ่ มากมาย ยกเหตุผล เพื่อโน้มน้าว เพื่อนตน ให้ละถิ่น
แต่กบห้วย ดื้อรั้น แสร้งไม่ยิน กล่าวเบี่ยงบ่าย อาจิณ ไม่เว้นวาย
ถึงคราวเคราะห์ เกวียนผ่าน ลำห้วยนั้น เหยียบกบพลัน สิ้นใจ ต่อหน้าสหาย
กบบึงใหญ่ สลดนัก เพื่อนมาตาย ด้วยดื้อร้าย ถือมั่น ทิฐิเอยฯ

๕.
คตินิทาน เรื่องนี้ ท่านสอนว่า
อันทิฐิ มิจฉา ติดยึดมั่น
ไม่ตรองคิด แวดล้อม ให้รอบครัน
อาจตัวท่าน ถึงขั้น หายนะเอยฯ

๖.
อันทิฐิถือมั่น ไม่บั่นเผื่อใดอื่น อีกร้อยหมื่นเหตุผล ถือคิดตนเป็นใหญ่ ไม่ฟังใครด้วยรั้น ปิดกั้นหนปัญญา ไม่นำพาใครเตือน เบือนบ่ายอยู่ร่ำสิ้น มั่นแน่วจวบดับดิ้น มืดแท้ปัญญา ท่านเอยฯ

๗.
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
“การยึดติดโดยไม่ดูสภาวการณ์แวดล้อม อาจทำให้ตนเดือดร้อนได้”


	บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"สนอง เสาทอง"ครับ ~

สนอง เสาทอง

นักกลอนผู้อ่อนไหว

ออฟไลน์

ออฟไลน์

กระทู้: 136

ผู้เริ่มหัวข้อนี้

Re: ศตอีสปนิทานคำกรอง (โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ร่าย)

« ตอบ #32 เมื่อ: 08 กันยายน, 2556, 03:08:18 PM »

หน้าแรก

Re: ศตอีสปนิทานคำกรอง (โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ร่าย)

ศตอีสปนิทานคำกรอง
(โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ร่าย)
   ๓๓.
แม่อูฐตาเดียว

๑.
   อันหลากสิ่งอาจเร้น คลองตา
มองบ่เห็นนานา อื่นล้น
ทะนงเชื่อตาข้า รั้นยิ่ง ท่านนา
จึงบ่ฟังดื้อด้น คลาดท้นสิ่งหมายฯ

๒.
อันชนใดนั้น ถือรั้นตนยิ่ง
แน่วแน่ใดสิ่ง ยากรับใดอื่น
ยึดมั่นเชื่อตน เหตุผลพันหมื่น
เถียงอ้างต่ำตื้น ข้างคูปัญญาฯ

๓.
ชนใดปิดกั้นตน เรียนรู้หนฟังใครอื่น
ปัญญาอาจต่ำตื้น เรื่องพันหมื่นไม่รู้รอบ
ชนพึงเปิดใจกว้าง อย่ารู้ร้างความรู้กอบ
รู้มากยิ่งรอบคอบ ชั่วดีชอบใคร่ครวญแจ้งฯ

๔.
   กาลครั้งหนึ่ง แม่อูฐ บอดตาซ้าย เหลือตาขวา เหลือบชาย ข้างเดียวเห็น
เลี้ยงลูกน้อย หญ้าน้ำ แสนลำเค็ญ ด้วยยากเข็ญ ถิ่นเนา ทะเลทราย
   จึงชักชวน ลูกรัก เจ้าอูฐน้อย อย่าท้อถอย รอนแรม เคลื่อนถิ่นย้าย
โอเอซิส ไม่ไกล มีมากมาย รีบสองเรา ดุ่มหมาย ที่ปลายทาง
   ฝ่ายลูกอูฐ สงสัย โอเอซิส จึงสะกิด แม่อูฐ ถามขึ้นบ้าง
แม่อูฐเดิน แล้วพลัน อธิบายพลาง คือถิ่นบาง น้ำชุ่ม หญ้าสดขจี
   ลูกอูฐซัก แม่จ๋า น้ำกับหญ้า ทั้งหน้าตา สีสัน โปรดแจ้งชี้
แม่บอกน้ำ สีฟ้า ดูให้ดี ส่วนหญ้าสี เขียวนั้น อร่อยนักเทียว
   ครั้นลูกอูฐ เข้าใจ เรื่องราวรู้ จึงบอกหนู ช่วยหา ตาเหลือบเหลียว
ลูกอูฐน้อย เร่งหา ขึงขังเจียว บัดเดี๋ยวเดียว เห็นน้ำ คล้ายคลับคลา
   จึงบอกแม่ สีฟ้า นั่นไงน้ำ แม่อูฐขำ ไม่ใช่ ดอกลูกหนา
แล้วดุ่มเดิน ต่อไป ไม่ชายตา พลางเตือนย้ำ อย่าช้า เร่งลูกเดิน
   ไม่นานนัก ลูกอูฐ เห็นหญ้าเขียว ใบรูปเรียว เจ้ามอง อยู่นานเนิ่น
บอกแม่จ๋า นั่นหญ้า ขึ้นทั่วเนิน แม่อูฐเมิน ดุว่า น่ารำคาญ
   อนิจจา แม่อูฐ ตาซ้ายบอด หญ้าและน้ำ เร้นรอด อยู่ซ้ายท่าน
แม้หญ้าน้ำ ของจริง ลูกยืนกราน ด้วยดื้อพาล คลาดสิ้น หญ้าน้ำเอยฯ

๕.
   คตินิทาน เรื่องนี้ ท่านสอนว่า
หลากหลายสิ่ง เร้นตา มองไม่เห็น
ไม่เชื่อท่าน ดื้อรั้น อาจลำเค็ญ
เช่นแม่อูฐ ไม่เห็น หญ้าน้ำเอยฯ

๖.
อันชนใดถือดี มากมีเหตุผลอ้าง แย้งง้างผู้ใดทั่ว ชั่วดีบ่ฟังเหตุ เนตรบอดสิ้นปัญญา อาจนำพาหลงผิด ปิดคิดตนคับแคบ แยบยิ่งหาเหตุชี้ ดื้อหยิ่งอยู่เช่นนี้ พลาดสิ้นสิ่งหวัง ถ้วนเอยฯ

๗.
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
“เรื่องบางเรื่องเราอาจไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตนเอง อย่าทะนงว่าเก่งกว่า ไม่งั้นจะพลาดโอกาสได้”


	บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"สนอง เสาทอง"ครับ ~

หน้า: 1 2 [3] ขึ้นบน

พิมพ์

« หน้าที่แล้ว ต่อไป »

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ศตอีสปนิทานคำกรอง (โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ร่าย) (อ่าน 59520 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้