อดีต ยากจะลืม..แม้จะพยายาม
..
สิ่งที่พบสักวันมันต้องพราก
เป็นเรื่องยากยิ่งนักหากรักหลง
ของบางอย่างวางผิดคิดจน..งง
ทุกวันนี้เริ่มปลง..การเปลี่ยนแปลง
..
คนรักกันฝันอยู่คู่เคียงข้าง
กลับหลงทางต่างฟ้าคราสิ้นแสง
สถานะเป็นอื่นยืนหมดแรง
ดั่งแสดงละครตอนสุดท้าย
..
จากวันนั้น...เดือนนี้กี่ปีแล้ว
เสียงแว่วแว่ว..ยังระคนปนความหมาย
ทุกถ้อยคำจำได้ไม่เสื่อมคลาย
ยังติดกายตรึงใจไม่รู้เลือน
..
ปัจจุบันเป็นได้แค่อดีต
ไร้ปลายมีดกรีดแทง..แห่งเฉือดเฉือน
ศรเคยปักหักแล้วหลายปีเดือน
ขณะนี้เป็นแค่เพื่อน..เฝ้าเตือนตน