''' ..มุมหนึ่ง...บนท้องฟ้า..'
..
เมฆลอยวนชนกันสนั่นหล้า
เม็ดฝนหล่นจากฟ้า..ป่าชุ่มฉ่ำ
เมฆเคยนวล..เนียนนุ่มเกาะกลุ่มดำ
อสุนีบาตฟาดซ้ำ..กระหน่ำฟ้า
..
ก้มลงดูดินทราย..สยายเม็ด
เคยเกาะเกล็ดกระจายติดปลายขา
เสียงน้ำซัดซอกหินโครมครามตา
มรสุมคลุมหล้า..ดั่งว่าไว้
..
นกแรมรอนร่อนปีกขอบซีกโลก
ลมกรรโชกหน่วงหนักบินขวักไขว่
เจ้ากลัวฝนขนชื้นแตกตื่นไป
ข้าอยากจับเจ้าใส่ในกรงจริง
..
มุมหนึ่งบนท้องฟ้ามืดคราคร่ำ
เมฆคล้ำคล้ำเคลื่อนตัวน่ากลัวยิ่ง
ฝนหล่นถูกปลายเท้าร้าวระวิง
อยากจะนั่งนิ่งนิ่งตรงนั้นนัก
..
แต่ต้องตื่นแล้วละ..สาย
..
กวีชาวบ้าน