เป็นกวีเพื่อชีวิตคิดอ่านเขียน
ไม่ได้เรียนรู้จริงจากหนังสือ
อาศัยการจดจำย้ำฝึกปรือ
ด้วยสมองสองมือสื่ออารมณ์

คิดอย่างไรเขียนไปไม่ตามใจคิด
เขียนชีวิตความจนทนขื่นขม
เขียนเรื่องราวจริงจังบอกสังคม
อาจไม่สมควรค่าว่าบทกวี

(..อารมณ์กลอนคงเน้นอารมณ์ความรู้สึกของกวีนะครับ...)