หลบภายนอกออกแบบแยบนักแล้ว
ยังมิแคล้วบ้านในให้สับสน
เกรงจุดไต้ตำต่อต่อกมล
หนีมิพ้นคนรู้จักมาทักทาย

อยากจะรักรักไว้ในดวงจิต
รักลิขิตรักกานท์เห็นเป็นจุดหมาย
รักผองเพื่อนเยือนคำฉ่ำพรรณราย
รักมิวายวอดสวาทแม้ขาดนวล

อย่าทำน้องข้องใจเซอร์ไพรส์นัก
น้องเสียหลักกังวลจนใจป่วน
ขอเพียงรู้อิงแอบแนบชิดชวน
เป็นคำควรคุณค่าภาษาใจ

สิริวตี

จะมิหลบพบกันพลันเจอหน้า
จะมิว่าหากพี่คิดผิดได้
พี่จงรู้สักนิดคิดน้อยใจ
น้องมิใช่คนนั้นที่ท่านเจอ

พี่ผิดหวังพลั้งโกรธขอโทษด้วย
น้องจะช่วยบอกความตามเสนอ
วตีนี้คนเดียวเลี้ยวมาเจอ
มิใช่เธอมิใช่เขาพี่เฝ้ามอง

เอกลักษณ์เฉพาะตัวรู้ทั่วถึง
ซนที่หนึ่งเพี้ยนใหญ่ไม่มีสอง
มีสุขเศร้าเหงาเงียบหากเลียบลอง
มิเคยโกรธเพื่อนพ้องปองตอบความ

เรื่องจุดไต้ตำตอน้องพอแล้ว
หากพี่แก้วฉงนไซร้เชิญไถ่ถาม
หรือหวาดหวั่นวุ่นใดไม่วู่วาม
จะตอบตามคำจริงมินิ่งกัน

สิริวตี

มีเซอร์ไพรส์ทุกวันเลยนะคะเดี๋ยวนี้....ชักกลัวๆว่าจะเป็นเจ้านาย55

ฉันมิมีเงินทองกองยศศักดิ์
มีแต่รักที่หมายมากมายให้
ทุกวันนี้ที่ร่างวางจริงใจ
จะต่ำสูงเท่าใดไม่เคยมอง

จะชาวนาชาวไร่ไม่เคยคิด
แค่ลิขิตสะอาดมิขาดสนอง
ฉันก็คนเดินดินรินร้อยกรอง
บั้งบ่าทองมิมีในชีวัน

เคยระแวงแคลงใจมิใช่ที่
หมดสงสัยฤดีชี้สุขสันต์
มิใช่นายมิใช่นางสว่างพลัน
ไม่เสียวสันหลังวาบแทบกราบเลย

ขอตั้งต้นด้นเดินเขียนเขินใส่
ร่างสดใสสุขสุดมิหยุดเฉย
ชื่นนิทรา"พี่เฒ่า"เฝ้าคุ้นเคย
ขอเอื้อนเอ่ยมิอายสบายใจ

สิริวตี

เฮ้อออออ.......โล่งจายยย
นึกว่าจะโดนไล่ออกซ้าาาแล้ว มาเจอนาย แหะๆๆ
 

จะโศกศัลย์ร่ำไรทำไมเอ๋ย
ทำความดีให้เคยก็สุขสม
เกิดแก่เจ็บแล้วตายอย่าวายตรม
จงชื่นชมในจิตประสิทธิ์ดี

ชีวิตเหมือนฟันเฟืองช่างเรื่องเล็ก
จะแก่เด็กก็ช่วยไทยให้สุขศรี
อาชีพคือหัวโขนกระโจนมี
ถอดวางทีก็เห็นเป็นเหมือนกัน

กำลังใจหาอื่นมิรื่นจิต
เท่าเราคิดเราหวังพลังฝัน
ใส่ตนเองพูนเพิ่มเติมทุกวัน
อย่าเหหันท้อถอยด้อยหทัย

พี่เป็นเพื่อนลิขิตมิตรเคารพ
จรมาพบคืนฝันเพื่อวันใหม่
ขอเพียงน้องป้องเหตุอาเพทภัย
เท่าที่ได้ให้พี่สุขทุกวันเทอญ

สิริวตี

อันเมืองใหญ่ในกรุงช่างน่าเบื่อ
ขอพี่เอื้อวันพบสบเราสอง
จะจรจากกรุงงามตามครรลอง
ชวนเที่ยวท่องดูนกวกดูไพร

โปรดเมตตาปรานีน้องนี้บ้าง
บอกที่ทางแถลงแจ้งสงสัย
อยู่ ณ แหล่งแห่งหนตำบลใด
จะจรไปใกล้กันมิหวั่นเลย

สิริวตี
 

ล้อเล่นน้าาาา....55555

ชวนชมจันทร์เพ็ญงามในยามนี้
ให้วตีขี่ควายขอบ่ายหน้า
สงสารมันด้วยใจใคร่เมตตา
เหนื่อยไถนาล้าแล้วแววไอ้ทุย

หากแนบขวัญฝันเรียงเพียงพรมข้าว
มองดูดาวเดือนไปใจฉลุย
มิบาปกรรมซ้ำควายจะหมายลุย
ให้ดินปุยปกแขนแทนหลังควาย

แต่วันนี้เหนื่อยนักขอพักก่อน
อากาศร้อนโลมเลียเพลียเมื่อสาย
ธุระมากอยากนอนให้ผ่อนคลาย
ขอสบายมองดาวหน้าหนาวเอย

สิริวตี
ค่อยดูดาวหน้าหนาวเเล้วกันเนอะ
 

ทะเลเพลิงเริงเร้าและรุ่มร้อน
จึงไหวอ่อนปั่นป่วนชวนจิตหาย
พะวงฝันพันเคียงร่อนเรียงราย
ก็ละม้ายคล้ายคลื่นชื่นนิทรา

เมื่อยามตื่นจึงตรอมผอมจะแย่
เพราะรักแน่กินใจเพ้อใฝ่หา
บริบทซึมเศร้าเหงาอุรา
เพียงพ่ายกลมนตราทะเลไฟ

มีสติรู้เห็นเป็นของแน่
ความจริงแท้คือลิขิตนิมิตใส่
หากรู้อยู่รู้เห็นรู้เป็นไป
อ่านกลอนใดไม่หล่นร่วงบนห้วงกรรม

สิริวตี
 

คลื่นทะเลเห่ครวญหวนคิดถึง
รักคนหนึ่งคนใดไม่สุขสม
จึงทิ้งเศร้าเคียงกายสหายตรม
กอดกันกลมกับเหงาคลุกเคล้าไป

เพราะพี่ยาเมินหน้ามิหาน้อง
พี่เดินท่องร่อนเร่ทะเลไหน
ทำอุราทรวงช้ำกล้ำกลืนใน
เพราะพี่ไม่รักจริงอิงคำลวง

สิริวตี