..สิ่งที่เห็นอาจมิใช่สิ่งที่เป็น..

๐ ยินเพียงว่า พิณจันทร์นั้นสง่า
รูปหน้าตางามจดสวยสดศรี
แต่เพียงยินเท่านั้นมิหันมี
คำลือนี้มีอันถึงขั้นแจง

๐ ด้วยรูปนางนี้หนาวัยห้าสิบ
มิกล้าหยิบรูปใส่ให้แขยง
แก้มก็ตอบหนังเหี่ยว เสียวแสดง
หวั่นแสลงแฟนคลับต้องลับลา(ฮ่าๆ)

๐ จึงต้องใส่รูปจีนกวินวาด
สวยขนาด องค์อินทร์ถวิลหา
อาจเดือดร้อนเหล่าเทพเทวดา
ขออภัยเถิดหนา มิว่ากัน

๐ เป็นนักกลอนอ่อนจัดเพิ่งหัดวาด
มิฉลาดถ้อยเขียน พากเพียรสรรค์
หากแม้นเขียนอ่านขำถ้อยรำพัน
อัศจรรย์ขวัญมิ่งทุกสิ่งเป็น

๐ ขออภัยเถิดหนาสักคราหนอ
เพื่อนชายหล่อหญิงสวยสำรวยเห็น
แม้นอยากงามเหมือนเขาใต้เงาเพ็ญ
แต่ลำเค็ญเกิดมาท่ามป่าพง

๐ หากแม้นยินว่างามแล้วตามติด
ขออย่าคิดว่างามอร่ามหลง
ต้องผิดหวังดั่งใจใฝ่พะวง
ที่เขียนส่งนั่นจริงทุกสิ่งเอย

พิณจันทร์
๒๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๙

พี่นั้นงามทั้งใจและภายนอก
อยากจะบอกน้องเคยเห็นมิเล่นเฉย
อันกวินท์ก็ทำใจให้ป่วนเคย
หลงติดเลยอ่านเฟสตามทุกวันมา

ยังชื่นชมจำนรรจ์ล้ำความคิด
เนรมิตปั้นสนุกสุขหรรษา
พอเอื้อนเอ่ยเฉลยถ้อยร้อยวาจา
เพิ่งรู้ว่าอยู่บ้านแห่งเดียวกัน

จินต์จึงฝากเอาไว้เป็นศิษย์น้อง
ยังมิคล่องเป็นประสาอย่าแลหัน
พี่จึงมาช่วยอยู่ดูทุกวัน
อบอุ่นพลันดังมีเพื่อนอยู่เรือนใจ

เป็นสตรีงามล้วนควรแนบชิด
งามจริตกิริยาน่าพิศมัย
งามดั่งเด่นเพ็ญแขแลวิไล
งามหทัยทุกห้องต้องมองดู

สิริวตี
 

^^ขอรับรองว่าเป็นความจริง^^