สมาธิที่แกร่งแรงก็เยอะ
กลอนไม่เลอะเกลื่อนกล่นจนเสียหาย
สมาธิแน่ไว้มิใช่ตาย
วิญญาณอย่าละลายหายไปเชียว
ถ้าม้วยมรณ์รอบนี้แท้มีหวัง
สิ้นกำลังวังชาหน้าก็เหี่ยว
แถมวตี..เขียนกลอนฉันท์..มันส์คนเดียว
งดยุ่งเกี่ยวระวังนั่งเหงานาน
เอาหน้าตอนอายมาให้ดูหน่อย ใช่อายจริงเหรอ
หนูขอบิ้วอารมณ์ข่มความเหงา
ให้ลึกเศร้าหมดทรวงล่วงสถาน
จะเขียนกลอนต้องตรมห่มดวงมาน
กลัวหน้าบ้านร้องไห้ไปตามกัน
แต่ขอสร้างอารมณ์ตรมใจก่อน
หวานค่อยร่อนเรียงแท้มิแปรผัน
เดี๋ยวเนื้อเรื่องงงงวยด้วยสำคัญ
ขอเวลาแล้วหันมาหวานเอย
สิริวตี
